بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی در دانشجویان متاهل شهر مشهد

هدف پژوهش جاری بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی بود. روش تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی بود. ۵۰ نفر از دانشجویان متاهل در شهر مشهد با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های طرحواره های یانگ و رضایت زناشویی انریچ را تکمیل نمودند. نتایج تجزیه تحلیل آماری نشان داد که رابطه معناداری بین طرحواره های ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی وجود داشت و طرحواره های ناسازگار اولیه پیش بینی کننده معنادار رضایت زناشویی بود. همچنین نتایج نشان داد که طرحواره هایی که بیشترین همبستگی با رضایت زناشویی دارند عبارت اند از بازداری هیجانی و گرفتار خویشتن و در نهایت محرومیت هیجانی. لذا می توان نتیجه گیری کرد که طرحواره های ناسازگار که در سالهای اولیه زندگی شکل می گیرند با رضایت زندگی زناشویی در سالهای بزرگسالی در ارتباط هستند و می توان پیشنهاد کرد که مداخلات مرتبط با طرحواره را برای افزایش رضایت زناشویی بکار گرفت.