پیشبینی اضطراب بیماری توسط طرحواره های ناسازگار اولیه از طریق دشواری در تنظیم هیجان

یکی از پیامدهای بهداشتی شیوع بیماریهای همهگیر افزایش سطح اضطراب در جامعه میباشد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی برازش مدلی بود که در آن روابط ساختاری سه متغیر اضطراب بیماری، طرحواره های ناسازگار اولیه و دشواری در تنظیم هیجان مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی (مدلسازی معادلات ساختاری) بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه حکیم طوس مشهد در سال ۱۴۰۱ و گروه نمونه شامل ۲۰۷ نفر از این افراد بود که با در نظر گرفتن معیارهای ورود و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه های پرسشنامه اضطراب سلامت سالکوسکیس و وارویک، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ و دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر را تکمیل نمودند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن است که بین متغیر اضطراب بیماری، طرحواره های ناسازگار اولیه و دشواری در تنظیم هیجان به صورت دو به دو رابطه معناداری وجود دارد (p<۰/۰۵)، همچنین نتایج تحلیل مسیر که با نرم افزار آموس انجام شد حاکی از آن است که طرحواره های ناسازگار اولیه هم به صورت مستقیم و هم از طریق متغیر دشواری در تنظیم هیجان تبیین کننده اضطراب سلامت میباشد. با توجه به برازش مدل مطرح شده میتوان نتیجه گرفت، طرحواره های ناسازگار در افراد به طور مستقیم پیشبینی کننده اضطراب سلامت ی بالا بوده و علاوه بر این طرحواره های ناسازگار در افرادی که از تنظیم هیجانی پایینی برخوردار هستند به میزان بیشتری منجر به بروز اضطراب بیماری خواهدشد.