مروری بر نظریه خودتعیین گری

خودتعیین گری از مفاهیم مهم برگرفته شده از رویکرد انسانگرایانه است که نقش مهمی در بهزیستی روانشناختی فرد ایفا می نماید. اینکه چه عوامل و یا انگیزشهای درو نی و بیرو نی به تقویت و یا بازداری خودتعیین گری می پردازند، از جنبه های مورد توجه روانشناسان در حیطه های متفاوت است . مطالعه حاضر، با اهمیت بخشیدن به خودتعیین گری به عنوان یک فرانظریه و با رویکردی تحلیلی ، ابتدا به بررسی نظریه های منشعب از آن هم چون نظریه نیازهای اصلی ، ارزیابی شناختی ، یکپارچگی ارگانیسمی و جهت گیری علی می پردازد و سپس مصادیق بیرونی خودتعیین گری نظیر بروز تیپ های شخصیتی مطیع ، فرافکن و استقلالمحور را با نگاه به عوامل اجتماعی بازدارنده یا کنترلگر تبیین می نماید. در پایان، به قابلیت کاربردی -مشاورهای نظریه خودتعیین گری در کشف عوامل کنترلگر بیرونی که باعث ایجاد تنش های روانی در فرد هستند، اشاره شده است .