تاثیر اندازه وزنی ریشه چغندرقند در تخمین ساکارز به روش چگالیسنجی در مقایسه با روش پلاریمتری
محل انتشار: دوفصلنامه چغندرقند، دوره: 36، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 90
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRSB-36-2_002
تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1402
چکیده مقاله:
تخمین ساکارز چغندرقند به روش چگالی سنجی به دلیل عدم تخریب نمونه، ارزانی، سرعت اندازهگیری و نداشتن اثر مخرب زیست محیطی در مقایسه با روش پلاریمتری اهمیت دارد. پژوهش حاضر در سال ۱۳۹۸ با هدف بررسی اثر اندازهی وزنی ریشه ۱۰ رقم داخلی و خرجی چغندرقند جهت تخمین ساکارز آن به روش چگالی سنجی در مقایسه با روش پلاریمتری انجام گرفت. به این منظور، به طور تصادفی ۱۵۰ ریشه چغندرقند سالم کشت شده در منطقه کرج انتخاب شدند. هر ریشه یک نمونه آزمایشی بود. نمونهها پس از توزین و تعیین چگالی، خمیرگیری شدند. شاخصهای کیفی مورد ارزیابی شامل ساکارز، ماده خشک، تفاله، مواد جامد محلول بودند. شناسایی دادههای پرت به روش استانداردسازی باقیماندهها انجام گرفت. نمونهها در گروههای ۱۰۰ گرمی به ۱۳ کلاس وزنی تقسیم و سپس رابطه خطی بین چگالی و ساکارز برای هر کلاس تعیین شد. مقایسه آماری بین شیب و عرض از مبدا روابط خطی به شکل پلکانی از کوچک ترین کلاس وزنی با کلاس وزنی بالاتر انجام و در صورت نداشتن اختلاف معنیدار (p>۰.۰۵) دادهها در یک گروه آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد میانگین قند، ماده خشک، تفاله و درجه خلوص نمونههای مورد بررسی به ترتیب ۱۰/۱۵، ۲۳/۴۶، ۴/۰۶ و ۷۳/۸۴ درصد بودند. ضریب تعیین (R۲) حاصل از رابطه خطی بین چگالی و ساکارز در کلاسهای وزنی با افزایش وزن ریشه کاهش نشان داد، به طوری که ۰/۹۹۷ =R۲ برای ریشههای کوچک تر از ۳۵۰ گرم و ۰/۶۷=R۲ برای ریشههای بزرگ تر از ۱۴۵۰ گرم به دست آمد. مقایسه آماری ضرایب رگرسیونی شیب و عرض از مبدا روابط خطی بین چگالی (x) و ساکارز (y) در کلاسهای وزنی منتج به سه کلاس با دامنه وزنی کمتر از ۳۵۰ تا ۷۵۰ گرم (کوچک) شامل رابطه خطی y=۴۳.۳۸x-۳۲.۵۵۷ و ۰/۹۲=R۲، کلاس وزنی متوسط با دامنه وزنی ۷۵۱ تا ۹۵۰ گرم (متوسط) با رابطه خطی y=۵۱.۵۵x-۴۱.۳۸ و ۰/۸۹=R۲ و کلاس وزنی ۹۵۱ تا ریشههای بزرگ تر از ۱۴۵۰ گرم (بزرگ) با رابطه خطی y=۵۸.۰۵x-۴۸.۰۱۴ و ۰/۷۷=R۲ گردید. لذا با در نظر داشتن وزن ریشه جهت تسریع در برآورد درصد ساکارز میتوان از روابط خطی به دست آمده به روش چگالی سنجی به جای روش پلاریمتری استفاده نمود.
نویسندگان
بابک بابائی
استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
محمدرضا خانمحمدی خرمی
استاد- گروه شیمی-دانشگاه بین المللی امام خمینی-قزوین-ایران
امیر باقری گرما رودی
استادیار-گروه شیمی- دانشگاه بین المللی امام خمینی-قزوین-ایران
محمد عبداللهیان نوقابی
دانشیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :