اثربخشی راهبردهای خودتنظیمی بر یادگیری فورهند و بکهند تنیس روی میز

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثربخشی راهبردهای خودتنظیمی بر یادگیری فورهند و بکهند تنیس روی میز است. بدین منظور ۲۰ دانشجوی پسر ۲۴-۱۸) سال) به طور تصادفی در دو گروه تمرینات رشته ای و تمرینات خودتنظیم قرار گرفتند. آزمودنیها پس از آموزش اولیه و ثبت نمرات پیش آزمون و همچنین گذراندن مرحله اکتساب طی ۶ جلسه در دو هفته، پس از ۶ روز در آزمون یادداری شرکت کردند. جهت بررسی توزیع طبیعی داده ها از آزمون شاپیرو-ویلک، به منظور تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه تکراری و جهت بررسی نمرات و تفاوتهای یادگیری از تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که راهبردهای خودتنظیمی منجر به افزایش معنیدار یادگیری نسبت به نمرات پیش آزمون میشود. همچنین استفاده از راهبردهای خودتنظیمی در مقایسه با تمرینات مربی محور رشتهای در آزمون یادداری، منجر به عملکرد بهتر گردید. به نظر میرسد تمرینات خودتنظیم باعث درگیرشدن آزمودنی در فرایندهای یادگیری و افزایش یادگیری در بلندمدت میگردد.