تاثیر تمرینات مقاومتی و روزه داری بر ترکیب بدن زنان غیر ورزشکار ۲۰ تا۴۰ سال

پاسخ متابولیکی و فیزیولوژیکی بدن به فعالیتبدنی در شرایط تغذیه مطلوب بهخوبی شناخته شدهاست. اما در زمینه تاثیر فعالیت بدنی بر ترکیب بدنی افراد در شرایط روزه داری رمضان بسیار اندک است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر تمرینات مقاومتی بر توده بدن، درصد چربی و شاخص توده بدن افراد روزهدار بود. چهل زن از پرسنل فرودگاه شهید بهشتی استان اصفهان، سالم و غیرورزشکار، به صورت هدفمند و دردسترس به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی حین روزهداری در یک برنامه تمرین مقاومتی (در طول چهار هفته ماه رمضان، سه جلسه در هفته، با شدت ۶۰ تا ۷۵ درصد حداکثر فشار بیشینه به مدت ۳۵ دقیقه) شرکت نمودند. گروه کنترل بدون تمرین و فقط روزه دار بودند. متغیرهای سن، قد (با متر)، وزن (با ترازو)، توده چربی زیر جلدی (با کالیپر) و شاخص توده بدن همه آزمودنیها در قبل و بعد از ماه مبارک رمضان اندازه گیری و ثبت شد. از آزمون t وابسته (مقایسه درون گروهی) و تحلیل کواریانس (مقایسات بین گروهی) استفاده شد .(P<۰/۰۵) نتایج مقایسات درون گروهی نشان داد که تمرینات مقاومتی به همراه روزهداری و همچنین روزهداری به تنهایی باعث کاهش توده بدن، درصد چربی و شاخص توده بدن شده است. نتایج بین گروهی نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه تمرینات مقاومتی و روزه داری با گروه روزهداری در سه متغیر مورد بررسی وجود دارد .(P<۰/۰۵) بطورکلی اثر تمرینات مقاومتی به همراه روزه داری بیشتر از اثر روزهداری به تنهایی بوده است. انجام تمرینات مقاومتی، نسبت به تمرینات هوازی که باعث افزایش تشنگی در طول روزهداری میشود در ایام ماه رمضان برای تناسب توده بدنی توصیه میشود.