کارکرد زبان انتقادی و اعتراضی ژاله قائم مقامی در اشعار او

استفاده از زبان شعر سبب می شود تا ارتباطات کلامی میان مخاطبان و شاعر شکل بگیرد. در واقع شاعر به کمک زبان شعر علاوه بر انتقال پیام، احساسات ناب و عواطف و خیال را به خوبی بیان می کند که در این راستا، شاعر از تمام توان خود بهره می برد تا نگرش و جهانبینی خود از جامعه را به مخاطبان عرضه کند و به این صورت زبان گویای جامعه خویش گردد. یکی از شاعرانی که از این ویژگی شعر به خوبی بهره گرفته ، ژاله قائم مقامی ، شاعر معاصر است . وی با زبان شاعرانه خود که خارج از احساس و عواطف زنانه است ، نارضایتی ها و انتقاداتی را از جامعه بیان می دارد. او از جامعه ای که در آن زندگی می کند ابراز نارضایتی دا رد و نسبت به آداب و رسوم سنتی و ازدواجهایی که در سنین پایین بر اساس عرف و شرع صورت گرفته ، به شدت اعتراض داد . وی همچنین جامعه ای را که در آن مردسالاری از نمود بارزی برخوردار است را به باد انتقاد می گیرد و در این راستا از همنوعان خود می خواهد که در برابر ظلم مردان ساکت ننشینند. این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و تحلیل و توصیف ابیاتی از ژاله قائم مقامی صورت گرفته تا زبان اعتراضی او را نسبت به نارضایتی از جنسیت زن بودن در جامعه ایرانی نشان دهیم .