اثرپذیری شاعران برجسته سبک خراسانی در وصف معشوق از معلقات سبع
محل انتشار: جستارنامه ادبیات تطبیقی، دوره: 6، شماره: 21
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 113
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOSTR-6-21_002
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1402
چکیده مقاله:
معلقات سبع یکی از درخشانترین آثار شعری در عصر جاهلی و آیینه تمام نمای آن است که فرهنگ آداب و رسوم زندگی مردم و همچنین موقعیت جغرافیایی و اجتماعی و ادبی آن عصر را نشان می دهد. بسیاری از پژوهشگران در زمینه های مختلف ادبی بر روی آن کار کردند؛ زیرا معلقات سبع، شناسنامه عصر جاهلی است و درک درست این اشعار و بررسی آن ها از جوانب مختلف، راهی برای شناخت عصر جاهلی است. ادبیات عرب به دلیل هم جواری جغرافیایی تمدن های عربی و ایرانی از مهم ترین دریچه های تاثیر فرهنگ و زبان عرب بر ادبیات فارسی است، اگرچه این تاثیر، متقابل و عمیق است؛ اما بی گمان تاثیر ادبیات عرب بر شاعران دوره های آغازین ادبیات فارسی عمیقتر و بزرگ تر است. یکی از اهداف اصلی این پژوهش، تحلیل و مقایسه اثرپذیری ساختاری و مضمونی شاعران برجسته سبک خراسانی در وصف معشوق از معلقات سبع است. اکثر صاحب نظران، متفقند که شاعران ایرانی در سرودن اشعار مربوط به اطلال و دمن، دنباله رو شاعران عرب بوده اند و از شاعران عرب تقلید کرده اند. جستار حاضر با روش تطبیقی و رویکرد توصیفی-تحلیلی میکوشد تا اثرپذیری ساختاری و مضمونی شاعران برجسته سبک خراسانی در وصف معشوق از معلقات سبع را مشخص سازد و به این پرسشها پاسخ دهد که میزان تاثیرپذیری شاعران برجسته سبک خراسانی در زمینه وصف معشوق از شاعران معلقات چگونه است؟ و کدام شاعر سبک خراسانی تاثیر بیشتری از شاعران معلقات گرفته است؟
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسینعلی سرحدی
دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
مسعود اکبری زاده
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران(نویسنده مسئول)
مصطفی سالاری
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان،ایران.