سنجش میزان رضایتمندی ساکنان از کیفیت محیطی مسکن مهر در شهر مراغه(مطالعه موردی: مجتمع مسکونی یکتا )

مسکن به عنوان یکی از مهم ترین نیازهای انسان، در پایین ترین سطح خود در قالب صرفا یک سرپناه و در سطوح بالاتر برای تعالی انسان مطرح می گردد. در قرن اخیر با ادامه روند گسترش شهرنشینی در جهان، شهرهای بزرگ و کوچک با مشکلی نه چندان تازه اما بسیار مهم روبه رو شده اند. طبقات اجتماعی در شهرهای امروزی به شدت در حال فاصله گرفتن از یکدیگرند. داشتن مسکن مناسب، حق هر شهروند است. در قانون اساسی ایران، بر تامین مسکن برای تمامی اقشار جامعه تاکید شده است. در این بین گروه های آسیب پذیر جامعه با مشکلات متعددی برای تامین مسکن روبه رو هستند. طرح مسکن مهر به عنوان یکی از برنامه های جامع مسکن با هدف تامین مسکن برای گروه های آسیب پذیر مدتی است که در کشور به اجرا درآمده است که به علت گستردگی طرح و نو بودن آن نیاز به بررسی نتایج حاصل از این تجربه احساس می شود ازاین رو هدف اصلی تحقیق ارزیابی میزان رضایت مندی ساکنان از کیفیت مجتمع مسکونی یکتا در محدوده شهر مراغه می باشد. که این ارزیابی ها با معیارهای رضایتمندی و کیفیت محیطی انجام می گیرد روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و ابزار جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی از طریق پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان هست. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری آزمون ویلکاکسون و آزمون کروسکال والیس استفاده گردید. نتایج حاصل نشان می دهد که میزان رضایتمندی ساکنان از کیفیت مسکونی مجتمع مسکونی یکتا با میانگین عددی۶۲۳/۱ پایین تر از سطح متوسط است. آزمون کروسکال والیس نیز نشان می دهد از بین ویژگی های شخصی درآمد، تحصیلات و شغل افراد در رضایتمندی ساکنین از کیفیت مجتمع تاثیرگذار بوده است.