شناخت و مطالعه ای بر جرائم علیه عفت و اخالق عمومی هرزهنگارانه در قوانین کیفری ایران

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 86

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HLSPCONF05_379

تاریخ نمایه سازی: 1 مهر 1402

چکیده مقاله:

دستیابی به تصاویر و فیلم های غیراخالقی یا همان هرزه نگاری در سنین پایین، یعنی کودکی و نوجوانی، امروزه، آن هم با توجه به فناوری های جدید مانند اینترنت، از مباحث بسیار جدی و نگران کننده است؛ هرزه نگاری کودکان و نوجوانان به عنوان یک معضل مهم و مساله بحث برانگیز مطرح است که می تواند تاثیر زیادی را بر روی آینده کودک و نوجوان بگذارد و او را در برقراری روابط جنسی در بزرگسالی دچار مشکل سازد. هرزه نگاری به معنی ارائه ی صحنه های آشکار جنسی در یک اثر ادبی یا هنری، پدیده ای است که به لحاظ پیامدهای مخرب بی شمار بر عفت و اخالق عمومی و فردی و نیز کانون خانواده، در قوانین بسیاری از کشورها جرم انگاری شده است. در حقوق کیفری ایران نیزبرخی رفتارهای مرتبط با هرزه نگاری، در صورت جمع سایر شرایط مربوط به مرتکب، بزه دیده، دریافت کننده آثار، موضوع جرم، وسیله ی ارتکاب و نیز در فرض وجود عنصر روانی الزم، جرم انگاری شده است؛ مشروط بر این که اعمال مذکور برای مقاصد علمی یا هر مصلحت عقالیی دیگری انجام نشده باشند. عمده مجازات هایی که برای این جرایم در نظر گرفته شده، عبارت اند از شالق، حبس، جزای نقدی و محرومیت از حقوق اجتماعی؛ اما در برخی موارد قانونگذار به قضات این اختیار را داده است که عمل مرتکب را از مصادیق افساد فی االرض تلقی کرده و حکم به اعدام صادر نمایند. یکی از ارزشهای مترقی در جوامع اسالمی، حفظ عفت عمومی و اخالق حسنه در قالبهای مختلف اطالعاتیاست. حفظ عفت عمومی اقدامی پیشگیرانه از وقوع جرایم بسیاری است که ناشی از ایجاد هرج و مرج در رفتارهایافراد جامعه میشود. اما آنچه مسلم است این است که بهره برداری صحیح و سودمند از این فضا مستلزم رعایتهنجارهایی است که تخطی از آنها میتواند باعث آسیبهایی شود و برخی از آنها حتی جرم انگاشته شده و مستوجب مجازات گردند. با توجه به افزایش آمار پروندههای مربوط به این دسته جرایم، و همچنین عدم تعریف مناسب در خصوص مصادیق این جرم در این نوشتار با استفاده از روش کتابخانهای به تحلیل مادههای ۴۱ و ۴۱ قانون جرایمرایانهای به جهت تعیین مصادیق این جرم و نیز ضمانت اجراهای مخصوص این جرم پرداخته شده است. در این مقاله با توجه به تحقیقات کتابخانهای که در این خصوص صورت گرفته است به این مهم دست یافته شده که مهمترینروشهای پیشگیری از این جرم شیوههای آموزش مدار، عاطفی مدار، کنترل مدار، و قدرت مدار است که به آن پرداخته شده است.

نویسندگان

علی جبارزاده

کارشناس رشته حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، واحد سراب، آذربایجان شرقی، ایران