تاثیر تنش خشکی و زغال زیستی بر رنگدانه های فتوسنتزی کاج سیاه

تنش خشکی یکی از مهم ترین عوامل تنش زای محیطی است که ویژگی های خاک و رشد و نمو گیاه را تحت تاثیر قرارمی دهد اصولا، گیاهان در شرایط کم آبی می توانند با خشکی مقابله نمایند. با توجه به افزایش توان ذخیره سازی آب در خاک و کاهش اتلاف آن، استفاده از اصلاح کننده های خاک ومواد معدنی جاذب رطوبت مانند زغال زیستی، قابلیت ذخیره سازی و نگهداری آب را در خاک افزایش دهد. لذا مطالعه حاضر تاثیر زغال زیستی را روی رنگدانه های گیاهی نهال های جنگل کاری شده کاج سیاه در شرایط آبیاری ودیم در یک منطقه نیمه خشک کوهستانی شمال ایران مورد مطالعه قرار می دهد. طرح آزمایش به صورت بلوک های کامل تصادفی ودر سه تکرار ۱۰ تایی ودر یک دوره ۵ ماهه در فصول بهار وتابستان اجرا شد. ترکیب تیمارها شامل: ۱) خاک شاهد - دیم ۲) خاک شاهد - آبیاری ۳) زغال زیستی - دیم ۴) زغال زیستی - ابیاری بود. براساس نتایج ایم مطالعه، کلروفیل a و کلروفیل b در تیمار «آبیاری - زاغل زیستی» نسبت به دیگر تیمارها پاسخ بهتری را به نمایش گذاشتن. مقدار کاروتنوئید در شرایط آبیاری بیشتر از شرایط دیم ومقدار فتوسنتز تحت تاثیر زغال زیستی بیشتر از ان در خاک شاهد بود. بنابراین به نظر می رسد که به کارگیری زغال زیستی به فتوسنتز بهتر کمک کرده و در هر دو شرایط دیم و آبیاری سبب افزایش رنگدانه های فتوسنتزی شده است.