شناسایی مناطق مستعد ایجاد زیرساخت های نظامی بر اساس پارامترهای محیطی - مطالعه موردی: نوار مرزی استان خراسان رضوی

موقعیت قرارگیری ایران سبب شده است تا مرزهای کشور از نظر وضعیت امنیتی حساسیت بالایی داشته و نظارت و کنترل بر این نواحی بسیار حائز اهمیت باشد. با توجه به اینکه عوامل محیطی، نقش مهمی در توان دفاعی و امنیتی مناطق مرزی دارد، در این پژوهش بر مبنای این عوامل، به شناسایی مناطق مستعد توسعه زیرساخت­ های نظامی در نوار مرزی استان خراسان رضوی پرداخته شده است. در این تحقیق به­ منظور دستیابی به اهداف مورد نظر، از روش ­های توصیفی-تحلیلی و همچنین مدل تلفیقی منطق فازی و تحلیل شبکه ­ای (ANP) استفاده شده است. داده­ های تحقیق شامل مدل رقومی ارتفاعی ۳۰ متر SRTM، نقشه­ های توپوگرافی ۱:۵۰۰۰۰ و لایه اطلاعاتی مربوط به نقاط جمعیتی واقع در منطقه مورد مطالعه است. مهم­ترین ابزار مورد استفاده در این تحقیق نرم ­افزار ArcGIS است. همچنین در این تحقیق از مدل­ های منطق فازی و ANP به منظور شناسایی مناطق مستعد توسعه زیرساخت­ های نظامی استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصله، مناطق شمالی نوار مرزی این استان به دلیل داشتن میدان دید وسیع، ارتفاع زیاد، وجود دامنه­ ها و جهات شیب شرقی، دارای بالاترین پتانسیل برای ایجاد پایگاه­ های نظامی و دیده­ بانی­ ها است و همچنین مناطق میانی این استان به دلیل نداشتن میدان دید وسیع، ارتفاع کم و قرار گرفتن در واحد دشت، دارای پتانسیل کمی برای توسعه زیرساخت­ های نظامی (پایگاه­ های نظامی و دیده ­بانی­ ها) است. با توجه به موارد مذکور، مناطق میانی نوار مرزی استان خراسان رضوی دارای پتانسیل آسیب­ پذیری بالایی است، بنابراین لازم است تا برنامه ­ریزی­ های لازم به منظور کنترل و نظارت بر این مناطق صورت گیرد.