ارزیابی اثر ضد دردی تجویز تیموکینون در موش صحرایی دیابتی و تعیین نقش پراکسیداسیون لیپیدی سرم
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 79
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-20-1_002
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: هیپرآلژزی یکی از علائم دیابت قندی محسوب میشود که کیفیت زندگی افراد مبتلا را تحت تاثیر قرارمیدهد. تیموکینون مشتق از سیاهدانه دارای آثار ضددیابتی و ضدالتهابی است. در این بررسی اثر ضددردی آن در موشهای صحرایی دیابتیشده توسط استرپتوزوتوسین مورد ارزیابی قرارگرفت. مواد و روش ها: موشها به گروههای کنترل, کنترل تحت تیمار با دوز بالای تیموکینون، دیابتی، کنترل و دیابتی دریافتکننده سدیم سالیسیلات، دیابتی و دیابتیهای تیمارشده با دوز پایین یا بالای تیموکینون تقسیم شدند. تیموکینون در دو دوز ۵/۲ و ۵ میلیگرم بر کیلوگرم (داخل صفاقی) بعد از یک هفته از القای دیابت توسط استرپتوزوتوسین به مدت ۵ هفته تجویز شد. یافتهها: تیموکینون موجب کاهش معنیدار نمرات درد موشهای دیابتی در دو مرحله حاد و مزمن آزمون فرمالین شد (۰۵/۰p < ) و تزریق سدیم سالیسیلات نمره درد را در مرحله مزمن بهطور معنیدار کاهشداد (۰۱/۰p < ). بهعلاوه، تجویز تیموکینون به موشهای دیابتی یک کاهش معنیدار در مدت زمان تاخیر در بیرون کشیدن دم در مقایسه با گروه کنترل ایجادنکرد؛ همچنین، تیموکینون میزان مالون دیآلدئید را در سرم موشهای دیابتی بهطور معنیدار کاهشداد (۰۵/۰p < ) نتیجهگیری: تجویز تیموکینون موجب کاهش معنیدار شدت درد در دو مرحله حاد و مزمن آزمون فرمالین در مدل تجربی دیابت قندی میشود و بر آستانه درد حرارتی تاثیرندارد و بخشی از این اثر از طریق کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در نواحی محیطی بدن بهانجاممیرسد.
کلیدواژه ها:
تیموکینون ، دیابت قندی ، اثر ضد دردی ، آزمون فرمالین ، آزمون غوطه ور کردن دم در آب داغ ، مالون دی-آلدئید
نویسندگان
اورانوس پوردهنده
دانشگاه پیام نور
سیما نصری
دانشگاه پیام نور
مهرداد روغنی
دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد
پروین صالحی
دانشگاه پیام نور
توراندخت بلوچ نژاد مجرد
دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران