شبیه سازی هیدرودینامیکی- کیفی دریاچه ارومیه با در نظر گرفتن حالت های مختلف بازشدگی میانگذر

در این پژوهش اثرات تغییرات احتمالی در بازشدگی میانگذر بر روی خصوصیات فیزیکی و کیفی دریاچه ارومیه مورد بررسی قرار گرفته اند. بدین منظور یک مدل سه بعدی عددی هیدروینامیکی- کیفی برپایه مدل FVCOM توسعه داده شده است. از این مدل برای شبیه سازی وضعیت دریاچه در ترازهای مختلف آب و شرایط مختلف بازشدگی میانگذر استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد در تراز ۱۲۷۴.۱ متر در نبود میانگذر و در حالت اضافه شدن بازشدگی ۵۰۰ متری، اختلاف شوری بخش های شمال و جنوب در اثر تبادل جریان بین این دو بخش به ترتیب به اندازه ۱۱ و P.S.U ۱۹ کم خواهد شد. بسته شدن بازشدگی میانگذر یا کم شدن تبادل جریان بین بخش شمالی و جنوبی سبب کاهش اکسیژن محلول به محدوده بی اکسیژنی و افزایش دو برابری کلروفیل-آ در شمال دریاچه خواهد شد. در تراز ۱۲۷۰.۷ متر تغییرات میانگذر تاثیر چندانی بر روی غلظت اکسیژن محلول نداشته و دریاچه همواره در شرایط کم اکسیژنی می باشد. در تراز ۱۲۷۲ متر نیز اصلاح میانگذر سبب افزایش رشد فیتوپلانکتون ها به خصوص در قسمت شمالی گشته و دریاچه را به سمت تغذیه گرایی سوق می دهد. این مطالعه نشان می دهد علاوه بر افزایش تراز آب و کاهش شوری شاخص های کیفی نیز می بایست در اهداف اصلی احیای دریاچه ارومیه مدنظر قرار گیرند.