بررسی میزان ماده موثره هیپریسین در گیاه دارویی علف چای L. Hypericum perforatum ( در رویشگاه های مختلف غرب گلستان )مطالعه موردی: پارک ملی گلستان، رامیان)

هیپریسین به عنوان مهمترین ماده موثره گونه های علف چای می باشد. لذا آگاهی از وضعیت تغییرات میزان هیپریسین در طبیعت به شناخت نیاز گونه های مختلف علف چای در شرایط زراعی کمک می کند با توجه پراکنش گیاه علف چای در زیستگاه طبیعی استان گلستان دو منطقه پارک ملی گلستان در غرب و رامیان در شرق استان گلستان انتخاب شدند. برای نمونه برداری از گیاهان، ابتدا از پایین ترین سطح ارتفاعی تا بالاترین نقطه ای که این گیاه در این دو منطقه رویت شد چهار طبقه ارتفاعی ۳۰۰، ۶۰۰، ۹۰۰ و ۱۲۰۰ متر تعریف شد. نمونه های گیاهی در مرحله گلدهی کامل از ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر انتهای سرشاخه گلدار برداشت شدند. با استفاده از روش ماسراسیون سرد عصاره متانولی نمونه های گیاهی استخراج و با استفاده از دستگاه HPLC مقدار هیپریسین نمونه های گیاهی هر منطقه تعیین شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو رویشگاه با افزایش ارتفاع میزان هیپریسین نیز افزایش یافته و بین دو رویشگاه نیز میزان هیپریسین در سطح ۵ درصد متفاوت بوده است به طوری که رویشگاه رامیان از میزان هیپریسین بیشتری (۱۸/۲ درصد) نسبت به رویشگاه پارک ملی گلستان (۷۵/۱درصد) برخوردار بود. نتایج بررسی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در دو رویشگاه نشان داد بین پارامتر های خاک مورد مطالعه تفاوت معنی داری در سطح ۵ و ۱ درصد وجود دارد.