بررسی و مقایسه ترکیب های شیمیائی روغن اسانسی دو گونه از جنس"اسکنبیل" ( Calligonum L. ) منطقه آران و بیدگل

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 68

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ECOPH-1-2_002

تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402

چکیده مقاله:

در این تحقیق ترکیب های شیمیایی اسانس دو گونه "اسکنبیل" (C. comosum L`Her.) و "اسکنبیل کرمانی" (C. bungei Boiss.) در منطقه آران و بیدگل مورد بررسی قرار گرفته است. این گونه ها انحصاری نواحی ماسه زارهای بیابانی بوده و در اراضی ماسه ای ریگ بلند بیابان های آران و بیدگل دارای رویشگاه های طبیعی می باشند. سرشاخه های گل دار گونه ها در بهار ۱۳۸۸ جمع آوری و در شرایط آزمایشگاه خشک و به روش تقطیر با آب (طرح کلونجر) اسانس گیری شدند. برای شناسایی ترکیب های تشکیل دهنده اسانس از دستگاه های گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصل شده به طیف سنج جرمی (GC/MS) استفاده شد. ۲۷ ترکیب در اسانس گیاه اسکنبیل (C. comosum) شناسائی شد که اجزای اصلی آن، شامل: سیس-۳-هگزیل بنزوات (۷۳/۱۳ درصد)، متیل جاسمونات (۳۲/۱۲ درصد)، ترانس، ترانس-آلفا-فارنسن (۰۸/۸ درصد)، فنیل- اتیل ایزوبوتانوات (۶۹/۶ درصد) و ۵-هیدروکسی-۲-دسینوئیک اسیدلاکتون (۵۸/۵ درصد) بودند. ۱۷ ترکیب شیمیائی در اسانس گیاه اسکنبیل کرمانی (C. bungei) شناسایی شد که اجزای عمده آن به ترتیب شامل: اتیل اکتادکانوات (۳۱/۴۲ درصد)، ترانس، ترانس-آلفا-فارنسن (۱۹/۱۰ درصد)، لیمونن (۷۹/۹ درصد)، پیپریتنون (۳۴/۵ درصد) و متیل جاسمونات (۱۶/۵ درصد) بودند. مقایسه ترکیب های ترپنی موجود در اسانس دو گونه مورد مطالعه نشان داد، درصد مونوترپن های دو گونه نسبت به سزکوئی ترپن ها بیشتر بود و بخش اعظم ترکیب های فرار اسانس دو گونه، متعلق به کتون ها، اسیدها، استرها و الکل ها بودند.