شناسایی و توجه به بهسازی بافت فرسوده ی شهری با بررسی شاخص های قدمت ساختمان ها و ریزدانگی قطعات (مطالعه موردی : شهرک گویم، منطقه ۱۰ شهرداری شیراز)

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 69

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HAMYARCONF18_022

تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402

چکیده مقاله:

بافت های فرسوده شهری، محلات فرسوده ای در فضای شهری است که مسائل و پیچیدگی های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و شیوه خود را دارد .این محلات و بافت ها از یک سو دارای ریشه های سکونتی ارزشمند با غنای فرهنگی، اجتماعی و معماری است و از طرف دیگر به جهت فرسودگی شدید، نبود دسترسی مناسب به خدمات شهری و بهداشتی، وجود مشکلات اجتماعی و امنیتی و آسیب پذیری در برابر زلزله، سیل و آتش سوزی و نیز عدم تطابق با زندگی امروز شهری و شهرسازی مدرن دارای مشکلات رو بنایی و زیر ساختی هستند. بنا براین شناسایی و رتبه بندی بلوک های فرسوده شهری، به عنوان گام اول نوسازی، یک ابزار مهم برای مدیریت شهری جهت برنامه ریزی منابع و سرمایه گذاری در نوسازی شهری است. هدف از این پژوهش، مطالعه ی نمونه ای یک شهرک جدیدالحاق به کلانشهر شیراز که در محدوده ی شمال غربی منطقه ۱۰ شهرداری شیراز واقع شده است، که با استفاده از GIS، شاخص های شناسایی میزان فرسودگی در آن، استخراج و نقشه های خروجی برای تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های بعدی مورد استفاده قرار بگیرد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ و تلاش می گردد با استفاده از دو ویژگی قدمت بنایی ساختمان ها و ریزدانگی قطعات، بافت های فرسوده یا ناکارامد شهری شناسایی شوند. این پژوهش از نظر هدف تحقیق، کاربردی توسعه ای و روش آن توصیفی تحلیلی است و در روند تحلیل ها از فرآیند تحلیل فضایی استفاده شده است. در این تحقیق محدوده مورد مطالعه از نظر شاخص های فرسودگی کالبدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش از نرم افزاری Excel، Arc GIS و Google earth استفاده شده است. ۵۷۷۰ قطعه در در این حوزه شهری شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. نتایج این پژوهش نشان می دهد که وضعیت قطعات این حوزه بر حسب عمر بنا نشانگر آن است ۵۶ درصد قطعات با عمر کمتر از ۲۰ سال دارند و ۲۸درصد قطعات بالای ۳۰ عمر دارند و ۱۰ درصد قطعات نیز زمین و فضای باز می باشند، بنابراین حدود ۳۰ درصد قطعات از لحاظ قدمت یا عمر ساختمانی جزء بافت های فرسوده محسوب می شوند. همچنین وضعیت واحدهای مسکونی بر حسب دانه بندی نشانگر آن است که ۴۴ % از قطعات، مساحتی زیر ۲۰۰ مترمربع و ۳۹ % قطعات، مساحتی بالایی ۲۰۰ مترمربع دارند که نشان دهنده ی، ریزدانگی قطعات این شهرک می باشد.

نویسندگان

سمیه مرادیان

کارشناس برنامه ریزی منطقه هشت ، شهرداری شیراز

غزاله ذوافقارلو

کارشناس مالی منطقه هشت ، شهرداری شیراز

آرزو هدایتی

کارشناس برنامه ریزی منطقه سه، شهرداری شیراز