هوش مصنوعی در جنگ های آینده

ربات های نظامی و تجاری در آینده از هوش مصنوعی استفاده خواهند کرد که می تواند آنها را قادر به انجام وظایف و ماموریت ها به تنهایی کند. در زمینه نظامی، این موضوع بحثی را در مورد اینکه آیا چنین روبات هایی باید اجازه انجام چنین ماموریت هایی را داشته باشند، به وجود می آورد، به خصوص اگر این احتمال وجود داشته باشد که جان هر انسانی در خطر باشد. • برای درک بهتر مسائل مورد بحث، این مقاله چارچوبی را ارائه می کند که وضعیت فعلی هنر هوش مصنوعی، نقاط قوت و ضعف فناوری و آنچه در آینده در انتظار آن است را توضیح می دهد. این چارچوب نشان می دهد که درحالی که رایانه ها و هوش مصنوعی می توانند در برخی از وظایف مبتنی بر مهارت و قوانین بر انسان برتری داشته باشند، در شرایطی که نیاز به قضاوت و دانش دارند، در صورت عدم اطمینان قابل توجه، انسان ها از رایانه ها برتر هستند. • در بحث پیچیده درمورد اینکه آیا و چگونه توسعه تسلیحات خودمختار باید کنترل شود، بازار تجاری به سرعت در حال گسترش برای سیستم های خودمختار هوایی و زمینی باید به طور کامل مورد توجه قرار گیرد. باتوجه به اینکه فناوری های مشتق شده یا برتر می توانند در بخش تجاری در دسترس باشند، ممنوعیت یک فناوری مستقل برای استفاده نظامی ممکن است عملی نباشد. • یک مسابقه تسلیحاتی استعاری در حوزه تجاری توسعه سیستم های خودمختار در حال انجام است و این تغییر در تلاش ها و هزینه های تحقیق و توسعه از نظامی به تنظیمات تجاری مشکل ساز است. توسعه سیستم های خودمختار نظامی در بهترین حالت آهسته و تدریجی بوده و در مقایسه با پیشرفت هایی که در سیستم های خودمختار تجاری مانند هواپیماهای بدون سرنشین و به ویژه در خودروهای بدون راننده انجام شده است، کمرنگ است. • در بازار رقابتی داغ برای رباتیک های بسیار ماهر و مهندسان مرتبط در سراسر بخش هایی که بیشتر به هوش مصنوعی، هوافضا و دفاع علاقه مند هستند، جایی که بودجه آن بسیار بیشتر از بخش های خودروهای تجاری یا اطلاعات و ارتباطات است، برای تواناترین پرسنل جذابیت کمتری دارد. در نتیجه، صنعت دفاعی جهانی از نظر نوآوری در فناوری از همتایان تجاری خود عقب تر می ماند و این شکاف تنها با حرکت بهترین و باهوش ترین مهندسان به حوزه تجاری بیشتر می شود. • با توجه به آینده جنگ که با هوش مصنوعی مرتبط است، اختلاف زیاد کنونی در هزینه های تحقیق و توسعه تجاری و نظامی در توسعه سیستم های خودمختار می تواند بر انواع و کیفیت خودمختاری که در نهایت در سیستم های نظامی گنجانده می شود، تاثیر بگذارد. یکی از مسائل مهم در این زمینه این است که آیا شرکت های دفاعی ظرفیت توسعه و آزمایش سیستم های خودگردان ایمن و قابل کنترل، به ویژه آنهایی که سلاح شلیک می کنند، خواهند داشت یا خیر. • استفاده از فناوری های نوپا بدون آزمایش جامع می تواند هم پرسنل نظامی و هم غیرنظامیان را در معرض خطر بی دلیل قرار دهد. با این حال، توسعه سریع سیستم های خودمختار تجاری می تواند پذیرش سیستم های خودمختار را برای ارتش و مردم عادی کند و این می تواند ارتش های دولتی را تشویق کند تا توسعه چنین سیستم هایی را در سطحی که با سرمایه گذاری در سیستم های سرنشین دار بهتر مطابقت داشته باشد، تامین مالی کنند.