کیفرشناسی قانونمندسازی مصرف مواد مخدر سبک؛ مطالعه ای تطبیقی ایران و کانادا

جرایم سازه انگار با مواد مخدر موضوعی خطیر در مباحث کیفری به حساب می آید و به نوعی از جرایم خاص با رسیدگی اختصاصی محسوب می شود. دیدگاه های تقابل محوری در زمینه مبارزه با مواد مخدر وجود دارد و طبیعتا دیدگاه های سلبی در اکثریت طبقه بورژوا مورد تایید است حال آنکه طبقه سیاستمدار از دیدگاه فلسفی ماکیاولیسم برخورد متفاوتی با این قضیه دارند و به نوعی نگرش شهریاران را به سیستم عدالت کیفری القاء می نمایند. این طبقه با توجه به علل و عوامل متعددی به دنبال قانونمندسازی مصرف موارد مخدر می باشند اما در درجات اخف آن. به نوعی این قانونمند سازی در مواد مخدر سبک صورت می گیرد که اندیشمندان می توانند محاسن آن را بر معایب این نگرش غالب سازند. این قانونمند سازی با توجه به زیرساخت های قانونی هر کشور و حکومت بر اساس شرایط اعمال صلاحیت سرزمینی در جرایم کیفری متفاوت است. در این پژوهش به بررسی و تطبیق چگونگی و نحوه قانونمندسازی مواد مخدر سبک در دو کشور ایران و کانادا پرداخته خواهد شد و علت، ماهیت و شرایط آن به تفصیل مورد بررسی قرار خواهد گرفت. نوع نگارش این مقاله پژوهش توصیفی، کتابخانه ای و تطبیقی لحاظ شده است.