اثر غلظت های مختلف محرک زیستی کیتوزان بر برخی شاخص های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاه آندروگرافیس پانیکولاتا (Andrographis paniculate L.)
محل انتشار: مجله فیزیولوژی محیطی گیاهی، دوره: 18، شماره: 70
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 78
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOP-18-70_004
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1402
چکیده مقاله:
کیتوزان یکی از پلیساکاریدهای نیتروژندار است که با واکنش استیلزدایی کیتین به صورت طبیعی ایجاد میشود و به عنوان یکی از محرکهای زیستی کارآمد در تولید متابولیتهای ثانویه، در گیاهان دارویی زیادی تایید شده است. در تحقیق حاضر، کاربرد کیتوزان در غلظتهای مختلف (صفر، ۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ میلیگرم بر لیتر) بر رشد، رنگیزههای فتوسنتزی، متابولیتهای ثانویه، ظرفیت آنتی اکسیدانی، فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی، کمیت و کیفیت پروتئین و سطح بیان ژنهای HMGS و HMGR گیاه دارویی آندروگرافیس پانیکولاتا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که کاربرد کیتوزان به طور معنیداری باعث افزایش رنگیزههای فتوسنتزی کلروفیل و کاروتنوئیدها و در نتیجه، افزایش رشد و بیومس گیاه دارویی آندروگرافیس پانیکولاتا شد. تیمارهای کیتوزان (۳۰۰ و ۴۰۰ میلیگرم بر لیتر) باعث افزایش بیان ژنهای HMGS و HMGR در برگ گیاه شدند که با افزایش معنیدار تجمع ترکیبات فنل کل و فلاونوئیدها همراه بود. تیمارهای کیتوزان باعث بهبود فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی برگهای گیاه دارویی آندروگرافیس پانیکولاتا شدند. بررسی کمیت و کیفیت پروتئینها نشان داد که شدت نوارهای پروتئینی با وزن مولکولی ۶۰ کیلو دالتون در غلظتهای ۳۰۰ و ۴۰۰ میلیگرم بر لیتر کیتوزان و همچنین شدت نوارهای پروتئینی با وزن مولکولی ۳۵ و ۲۰ کیلو دالتون در غلظت ۳۰۰ میلیگرم بر لیتر کیتوزان نسبت به غلظتهای دیگر افزایش داشته است. بنابراین، این نتایج ثابت کردند که کاربرد کیتوزان میتواند باعث افزایش تجمع متابولیتهای ثانویه و ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه دارویی آندروگرافیس پانیکولاتا شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مژده جعفری لفوت
گروه زیست شناسی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
لیلا پیشکار
گروه زیست شناسی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
داریوش طالعی
استادیار، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :