اثر مدیریت تلفیقی منابع شیمیایی و بیولوژیک نیتروژن بر برخی صفات زراعی و عملکرد ذرت علوفه ای هیبرید ماکسیما در شرایط محدودیت آبیاری در اراک

این پژوهش با هدف بررسی کاربرد تلفیقی منابع بیولوژیکی و شیمیایی نیتروژن تحت شرایط محدودیت منابع آبی بر برخی صفات زراعی و نیز عملکرد علوفه تر در سال ­های زراعی ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ در اراک انجام شد. این آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت پلات و در قالب طرح پایه بلوک ­های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد به طوری که سطوح آبیاری در کرت اصلی و سطوح نیتروکسین و نیتروژن در کرت­ های فرعی قرار گرفت. عوامل مورد بررسی عبارت بودند از آبیاری در دو سطح آبیاری متداول و محدودیت آبی، نیتروکسین در سه سطح تیمار شاهد، مصرف ۰/۵ و یک لیتر نیتروکسین به ازاء ۳۰ کیلوگرم بذر مصرفی و نیتروژن در سه سطح شامل تیمار شاهد، مصرف ۱۲۵ و ۲۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار از طریق کود اوره ۴۶ درصد. اثر متقابل آبیاری و نیتروکسین بر کلیه صفات اندازه گیری شده غیر از تعداد ردیف در بلال و تعداد دانه در بلال معنی دار شد و با کاربرد یک لیتر نیتروکسین تحت شرایط آبیاری متداول بیشترین مقدار این صفات نتیجه شد. در شرایط اعمال محدودیت آبیاری، مصرف یک لیتر نیتروکسین در مقایسه با کاربرد ۰/۵ لیتر آن و نیز تیمار بدون کاربرد نیتروکسین افزایش کمی کلیه ی صفات مورد بررسی را نتیجه داد. اثر متقابل آبیاری و نیتروژن بر تمامی صفات مورد مطالعه بجز تعداد بلال در گیاه و تعداد کل دانه در گیاه معنی­ دار بود به نحوی که بیشترین مقدار صفات تاثیر پذیر، از مصرف ۲۵۰ کیلوگرم نیتروژن تحت شرایط آبیاری متداول به دست آمد. اثر متقابل نیتروکسین و نیتروژن بر سایر صفات معنی­ دار شد. بیشترین تعداد بلال در گیاه و عملکرد علوفه تر (با میانگین ۸۶/۴۲ تن در هکتار) در اثر مصرف یک لیتر نیتروکسین توام با ۲۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد ولی در خصوص سایر صفات  بیشترین میانگین آن­ها در اثر مصرف یک لیتر نیتروکسین همراه با ۱۲۵ کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل گردید.