بررسی تغییرات هدایت هیدرولیکی اشباع و آب گریزی تحت تاثیر اندازه ذرات کود گاوی

برای افزایش بهره وری محصولات کشاورزی و بهبود ویژگی های خاک از کود حیوانی استفاده می شود. ریزجانداران بیماری زای موجود در کود دامی سبب آلودگی محیط زیست می شود. لذا نیاز است اثر دانه بندی کود گاوی بر ویژگی های فیزیکی مانند هدایت هیدرولیکی و آب گریزی کود بررسی شود تا مبنایی برای سایر پژوهش های آلودگی منابع آب و خاک قرار گیرد. هدف این پژوهش بررسی اثر اندازه کود گاوی بر هدایت هیدرولیکی اشباع و آب گریزی کود گاوی می باشد. بدین منظور چهار تیمار دانه بندی (۲-۱D۱:، ۱- ۵/۰D۲:، ۵/۰- ۲۵/۰D۳: و کوچکتر از ۲۵/۰> میلیمتر D۴:) تهیه شد. هدایت هیدرولیکی اشباع با روش بار ثابت و آزمایش آب گریزی با روش زمان نفوذ قطره آب انجام شد نتایج به دست آمده نشان داد با کاهش اندازه ذرات کود گاوی هدایت هیدرولیکی اشباع به صورت معنی داری  در سطح آماری ۱ درصد کاهش می یابد. به ترتیب بیشترین و کمترین هدایت هیدرولیکی اشباع مربوط به تیمار D۴ با هدایت هیدرولیکی ۶/۱ سانتیمتر بر دقیقه و D۱ با هدایت هیدرولیکی ۰۶۳/۰ سانتیمتر بر دقیقه بود. دلیل این امر، کاهش اندازه منافذ در دانه بندی های کوچک می باشد. کاهش اندازه ذرات کود گاوی موجب  افزایش آب گریزی می شود. به ترتیب بیشترین و کمترین درجه آب گریزی مربوط به تیمار D۱ و تیمار D۴  می باشد. دلیل این امر، وجود ذرات میکروبی غنی از اسیدهای چرب در تیمارهای دانه بندی کوچکتر می باشد. به نظر می رسد که استفاده از کود گاوی درشت دانه در کشاورزی به دلیل هدایت هیدرولیکی بالاتر و عدم آب گریزی گزینه مناسب تری نسبت به کود گاوی ریزدانه باشد.