مقایسه اثر بخشی آموزش مبتنی بر شفقت خود و درمان تلفیقی ذهن آگاهی-شناختی رفتاری بر تنیدگی والدگری و اجتناب تجربی در مادران دارای کودک آهسته گام

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_AFTJ-4-17_023

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1402

چکیده مقاله:

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش مبتنی بر شفقت خود و درمان تلفیقی ذهن آگاهی-شناختی رفتاری بر تنیدگی والدگری و اجتناب تجربی در مادران دارای کودک آهسته گام انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران دارای کودک آهسته گام بودند که در زمستان سال ۱۳۹۸در شهر تهران زندگی می کردند و فرزندان آنها تحت پوشش مراکز آموزشی استثنایی قرار داشتند که از بین آن ها، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۴۵ مادر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه هر گروه ۱۵ نفر قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه شاخص تنیدگی والدینی آبدین (۱۹۹۵) و پرسشنامه پذیرش و عمل بوند و همکاران (۲۰۱۱) استفاده شد. جلسات آموزشی مبتنی با شفقت با خود براساس پروتکل گیلبرت و همکاران (۲۰۱۴) و درمان تلفیقی ذهن آگاهی-شناختی رفتاری براساس پروتکل فرانسس، شاویر، کاین، انتیکات و میتوس (۲۰۲۰)، طی هشت جلسه ۹۰ دقیه ای به صورت هفتگی و به مدت دو ماه اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و نرم افزار spss استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر شفقت خود و درمان تلفیقی ذهن آگاهی-شناختی رفتاری بر تنیدگی والدگری (۰۴/۹۰=F، ۰۰۱/۰>P) و اجتناب تجربی (۵۶/۴۸=F، ۰۰۱/۰>P) در مادران دارای کودک آهسته گام اثربخش بود اما بین دو مداخله تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: بنابراین می توان از آموزش خود شفقتی و درمان تلفیقی ذهن آگاهی-شناختی رفتاری در کمک به مادران دارای کودک آهسته گام استفاده کرد.

نویسندگان

شراره روحی مطلق

دانشجو دکتری، گروه روان شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

زهرا افتخار صعادی

گروه روان شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

بهنام مکوندی

گروه روان شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

فریبا حافظی

استادیار، گروه روان شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • اشرفی، سیده مرضیه.، محمدی، نوراله.، قاسمی، نظام الدین. (۱۳۹۹). اثربخشی ...
  • افروز، غلامعلی. (۱۳۹۶). مقدمه ای بر روانشناسی کودکان استثنایی. (چ. ...
  • صباغ کرمانی، لیدا.، فضیلت­پور، مسعود.، موسوی­نسب، سیدمحمدحسین.، ابراهیمی­میمند، حسین علی. ...
  • نوری، حمیدرضا.، شهابی، بهاره. (۱۳۹۶). اثربخشی آموزش شفقت با خود ...
  • ReferencesAbidin, R. R., & Burnner, J. F. (۱۹۹۵). Development of ...
  • Afrooz, G. (۲۰۱۷). An introduction to the psychology of exceptional ...
  • Bond, F. W., Hayes, S. C., Baer, R. A., Carpenter, ...
  • Bratt, A. S., Svensson, I., & Rusner, M. (۲۰۱۹). Finding ...
  • Bray, L., Carter, B., Sanders, C., Blake, L., & Keegan, ...
  • Cayoun, B. A. (۲۰۱۱). Mindfulness-integrated CBT: Principles and practice. John Wiley ...
  • Cooper, C. E., McLanahan, S. S., Meadows, S. O., & ...
  • Eifert, G. H., Forsyth, J. P., Arch, J., Espejo, E., ...
  • Frances, S., Shawyer, F., Cayoun, B., Enticott, J., & Meadows, ...
  • Gilbert, P. (۲۰۱۴). The origins and nature of compassion focused ...
  • Hallahan, D. P., Kauffman, J. M., & Pullen, P. C. ...
  • Hallahan, D. P., Kauffman, J. M., & Pullen, P. C. ...
  • Halstead, E. J., Griffith, G. M., & Hastings, R. P. ...
  • Janbozorgi, F., Darbani, S. A., & Parsakia, K. (۲۰۲۰). The ...
  • Li, M. (۲۰۱۶). Autism genetic testing information needs among parents ...
  • McConkey, R, Kenndy, M., & Chang, M. (۲۰۰۷). The impact ...
  • Murphy, N. A., Christian, B., Caplin, D. A., & Young, ...
  • Nouri, H., & Shahabi, B. (۲۰۱۷). The effectiveness of self-compassion ...
  • Roehr, B. (۲۰۱۳). American psychiatric association explains DSM-۵. Bmj, ۳۴۶ ...
  • Sabbagh Kermani, L., Fadzalepour, M., Mousavi-Nasab, S. M. H., & ...
  • Vandesande, S., Bosmans, G., & Maes, B. (۲۰۱۹). Can I ...
  • نمایش کامل مراجع