بررسی راهکارهای پیشگیری از جرم ارتشا در کاهش گرایش کارکنان (مطالعه موردی: کارکنان ناجا)

این پژوهش از نظر هدف کاربردی است که با روش توصیفی پیمایشی، به دنبال شناسایی و اولویتبندی مهمترین راهکارهای موثر پیشگیری از گرایش کارکنان ناجا به ارتکاب جرم ارتشا انجام شده است. ابتدا از طریق بررسی نظری و مطالعات کیفی، ۱۱ راهکار پیشگیری کیفری، ۲۹ راهکار پیشگیری اجتماعی و ۳۷ راهکار پیشگیری وضعی شناسایی شد و بر این اساس پرسشنامهای از طیف لیکرت تهیه و بعد از تایید روایی بین ده نفر از ۸۶ نفر جامعه آماری از کارکنان ناجا در استان قم، توزیع، و پس از بررسی آماری پایایی آن نیز مطلوب ارزیابی گردید؛ سپس پرسشنامه میان کل جامعه آماری توزیع و جمعآوری شد. برای پاسخ علمی به سوالات تحقیق، دادهها از طریق نرمافزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از آزمونهای تی تست تک نمونهای، کای اسکویر و واریانس فریدمن، استفاده شد. نتایج آزمودنیها بیانگر این است که تمام راهکارهای پیشگیری اجتماعی، کیفری و وضعی بر گرایش کارکنان ناجا به ارتکاب جرم ارتشا موثر و به همین ترتیب دارای اهمیت و اولویت اثرگذاری اول تا سوم است.