بررسی ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژ IN-۷۱۸ تولیده شده به روش ساخت افزایش

در سال های اخیر به دلیل قابلیت های بالای روش های ساخت افزایشی تحقیقات زیادی روی تولید قطعات صنعتی توسط روشساخت افزایشی انجام شده است. این روش به دلیل توانایی در تولید قطعات پیچیده و همچنین سرعت بالای تولید، توانسته است بهصورت تدریجی جایگزین روش های متداول از قبیل ریختگری و فورج شود. یکی از آلیاژهای فلزی مورد استفاده در صنایع مختلف،سوپرآلیاژ پایه نیکل IN-۷۱۸ است که دارای استحکام مناسب در شرایط دمایی و تنشی بالا است، به عنوان نمونه این آلیاژ کاربردزیادی در توربین های گازی ار قیبل روتور و پره های توربین دارد. این آلیاژ به دلیل قابلیت جوش پذیری بالایی که دارد توانایی تولیدتوسط روش های SLM و LMD را داراست. به همین منظور در این تحقیق سعی برآن است بتوان قطعاتی را توسط روشجوشکاری پودری لیزر LMD تولید و پس از آن به بررسی های ریزساختاری و مکانیکی پرداخته شود. فابل ذکر است ساختار اینسوپرآلیاژ متشکل از فاز زمینه گاما و فازهای رسوب سخت γ′′ و فازهای مختلف کاربیدی است.