استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در انتخاب بستر مناسب جهت ارائه سرویس های ارتباطی به مشترکین

قبل از ظهور شبکه اینترنت و دیتا، ارتباطات راه دور یک معنای روشن داشت : تلفن (و قدیمیتر از آن تلگراف) تنهافناوری هایی بود که به مردم اجازه برای برقراری ارتباط در فواصل دور را به صورت صوت میداد . بعد از سال ۱۹۶۰ ، فکسو دیتا در خطوط تلفن ثابت (PSTN) ارائه شدند. اخیرا ارتباطات راه دور گسترش یافته و شامل انتقال داده ها، ویدیوکنفرانس، ایمیل، پیامهای فوری، مرور وب، و امکان ارسال محتوای چندرسانه ای است. امروزه تصور مصرف کنندگان ازارتباطات حول دو محور محصولات و خدمات می گردد. تمایل مصرف کنندگان به خرید برنامه های کاربردی ارتباطی یاتجهیزات به عنوان محصولات و خدمات به طور فزاینده فراگیر شده و فن آوری های مورد استفاده برای ارتباطات راه دورتا حد زیادی در طول ۵۰ سال گذشته تغییر کرده است. به کارگیری نیمه هادی ها و الکترونیک دیجیتال در صنعت مخابراتتوانسته دیجیتال را جایگزین صدای آنالوگ، تصاویر و ویدیو کند. پس از آن، مدار سوئیچینگ تکمیل شد و به احتمالزیاد در نهایت سوئیچینگ بستهای ۳ جایگزین شود . همه این تغییرات نشان دهنده یک تعریف جدید از ارتباطات از راه دوراست: ارتباطات مجموعهای از فناوری، دستگاه ها، تجهیزات، تاسیسات، شبکه ها و برنامه های نرم افزاری است که ارتباطاتاز راه دور را پشتیبانی میکنند . در این مقاله، سعی گردیده است با بهره گیری از فرایند واکاوی سلسله مراتبی (AHP)شناسایی شاخص ها و معیار های مهم در حوزه ارتباطات و با شناخت و تقسیم بندی بسترهایی که در آنها امکان سرویسدهی به مشترکین وجود دارد و مقایسه آنها با هم، با به دست آوردن ارزش هر بستر، به تبیین انتخاب بستری مناسب جهتارائه سرویس های ارتباطی به مشترکین بپردازیم.