به معنی آبجو در زبان سومری و همسنجی آن با زبان های ایرانی kaš ریشه شناسی واژهبر پایه ایران پژوهی نوین

آبجو در زمان باستان یکی از کالاهای لوکس بوده که اهمیت بسیاری در داد و ستد کالاها داشته است. کهن ترین جایی که نام آبجو در آن آمده است کتیبه های سومری هستند. در این کتیبه ها واژه آبجو بگونه kas نگاشته شده است. وبا الگو گیری از کتیبه های سومری، این واژه در کتیبه های هیتیایی در آناتولی و در گلنبشته های ایلامی یافت شده از هنگامه هخامنشیان در تخت جمشید نیز بگونه kas نگاشته شده است. این واژه در پیوند با فن آوری کشاورزی در زمان باستان نیز هست از این روی پرداختن به ریشه شناسی آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. گسترشو پیشرفت کشاورزی به دست اقوام هند و اروپایی (ایر و اروپایی) امروزه برهمگان آشکار است. این جستار نه تنها توسط گواه هایباستان شناسی استوار گردیده است بلکه توسط دانش زبان شناسی نیز میتوان آن را پیگیری کرد. گواه ها و اسناد زبان شناسی در اینزمینه به اندازهای هستند که نشان می دهند اقوام هند و اروپایی پیش از جدایی شان از یکدیگر که برابر با داده های گوناگون نزدیکبه ۶۰۰۰ سال پیش بوده است، به فنآوری کشاورزی دست پیدا کرده بوده اند. در این نوشتار نخست به ریشه شناسی واژه kas به معنی آبجو که دانشمندان بر پایه واژه های سومری ارائه دادهاند پرداخته خواهد شد سپس کوشش می شود که بر پایه ایران پژوهی نوین یک ریشه هند و اروپایی برایاین واژه پیشنهاد گردد. در واقع میتوان نشان داد که چگونه ریشه این واژه هنوز در زبان های ایرانی یافت می شود و از راه زبان هایایرانی بگونه وامواژه درون زبان های ارمنی و عربی نیز شده است