مطالعه تطبیقی چهاراثر برگزیده مجسمه های اسب بهزاد اژدریبا نگاره های شاهنامه شاه طهماسب

سفالگری یکی از مهم ترین و قدیمی ترین هنرهای دستی بشر است که از دیر باز در ایران رونق داشته و واجد ویژگی هایبینشی، مضمونی و ساختاری می با شد و در شکل های خاص، متبلور ذوق و سلیقه فرهنگ ایرانی – اسلامی بوده و موردتوجه هنرمندان و پژوهشگران بسیاری قرار گرفته است. بهزاد اژدری، سفالگر ایرانی معاصری است که مجسمه های اسبزرین فام خود را در سال های اخیر از نگاره های شاهنامه شاه طهماسب برگزیده است. این گزینش، بیش از همه براساسویژگی اسب های نقاشی ایرانی با آثار سفالی اژدری صورت گرفته است. هدف از این پژوهش، مطالعه چگونگی ارتباط میاناسب های زرین فام اژدری و نگاره های برگرفته شده از شاهنامه شاه طهماسب است که درصدد پاسخ به این پر سشهاست که رابطه ی میان این آثار سفالی با نگاره ها چگونه تببین می شود همچنین در فرایند اقتباس از نگاره هایشاهنامه شاه طهماسب چه تغییراتی در ساخت اسب های زرین فام صورت گرفته است این پژوهش بنیادی ؛ به شیوهتطبیقی با رویکرد بینامتنیت صورت گرفته است. در جمع بندی نتایج این پژوهش می توان گفت که ارتباط میان آثار اژدریبا نگاره ها از نوع درزمانی و درون فرهنگی بوده که با تغییر و تراگونگی هایی همراه شده است. فرایند اقتباس مجسمه هایاستب بهزاد اژدری از نگاره های شاهنامه شاه طهماسب، اگرچه با توجه به ویژگی های ساختاری نقاشی ها با تغییراتبسیاری همراه بوده، اما یک انتقال هنری از نقاشی به مجسمه سازی را در پی داشته است.