اپیدمیولوژی بیماری های عضلانی- اسکلتی در ورزشکاران نخبه پیشکسوت ایرانی

زمینه و هدف: مطالعه بازنشستگی ورزشکاران حرفه­ای و پیامدهای ناشی از آن در سال­های اخیر، مورد توجه محققان قرار گرفته است. نظارت بر بیماری و مطالعات اپیدمیولوژیک یکی از عناصر اساسی تلاش­های همه جانبه برای محافظت از سلامت ورزشکاران می­باشد. روش : پرسشنامه محقق ساخته به منظور ثبت بیماری­های عضلانی- اسکلتی در رشته­های ورزشی والیبال، فوتبال و بسکتبال استفاده شد. در این پرسشنامه بیماری­های عضلانی- اسکلتی مهم و شدید براساس اولویت ثبت شد. ثبت بیماری­ها با توجه ناحیه و نوع بیماری بود. یافته ها: میزان بیماری­های عضلانی- اسکلتی به ازای هر ۱۰۰۰ ساعت تمرین در بین گروه­های مورد مطالعه نشان داد ورزشکاران پیشکسوت بسکتبال به ازای هر۱۰۰۰ ساعت تمرین(۳۰/۱±۴۰/۲)، کمتر از ورزشکاران والیبال(۱۷/۱ ±۴۶/۳) و فوتبال(۸۴/۰±۹۸/۳)، دچار بیماری­های عضلانی- اسکلتی بودند. شایع­ترین ناحیه بیماری در هر۳ رشته مورد مطالعه زانو بود(۴/۹ درصد کل بیماری های ثبت شده). همچنین دردهای عضلانی- اسکلتی به عنوان شایع­ترین بیماری در ورزشکاران نشان داده شد(۶۹/۱۵درصد کل بیماری­های ثبت شده). نتیجه گیری: تغییراتی که با افزایش سن در ساختار عضلانی- اسکلتی افراد بوجود می­آید می­تواند افراد را مستعد بیماری­های عضلانی- اسکلتی کند و این احتمال در افرادی که به ورزش سالمندان می­پردازند بیشتر از سایر افراد است. با توجه به اینکه جمع­آوری داده­های مطالعه حاضر شامل ۲ سال از همه گیری بیماری کرونا بود، این امکان وجود دارد که این امر بر روی نتایج حاصل از پژوهش اثر داشته و تغییراتی را در نوع فعالیت­ها و حتی سبک زندگی ورزشکاران بوجود آورده باشد. از اینرو این نیازمندی برای مطالعه بر روی اپیدمیولوژی بیماری­های عضلانی- اسکلتی در دوران پس از کرونا احساس می­شود