طراحی مدل شایستگی مدیران در نظام سلامت

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به دنبال شناسایی شایستگی های مورد نیاز مدیران در نظام سلامت و طراحی مدل شایستگی می باشد. به علاوه این تحقیق به دنبال اولویت بندی شایستگی های شناسایی شده می باشد. ویژگی منحصر به فرد این تحقیق تمرکز بر دانشگاه های علوم پزشکی و ارائه راهکارهای عملیاتی برای ارتقای شایستگی مدیران در این حوزه می باشد. روش: این تحقیق در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول شایستگی های مورد نیاز مدیران با انجام مصاحبه با خبرگان و مطالعه ادبیات موضوع شناسایی و مدل شایستگی طراحی شد. در مرحله دوم با استفاده از روش بهترین- بدترین گزینه، شایستگی های شناسایی شده اولویت بندی شدند. یافته ها: پس از بررسی ادبیات موضوع و مصاحبه با متخصصان و مدیران نظام سلامت، تعداد ۵۹ متغیر به عنوان شایستگی های نهایی در هرم چهار سطحی شایستگی مدیران قرار گرفت. در سطح پایه، شایستگی های زیربنایی، سپس شایستگی های نگهدارنده و تقویت کننده و در بالاترین سطح شایستگی های متعالی قرار می گیرند. در بین شایستگی های زیربنایی، متغیرهای مسئولیت پذیری، تفکر سیستمی و کارگروهی؛ در بین شایستگی های نگهدارنده، متغیر توانایی حل مسئله؛ در بین شایستگی های تقویت کننده، متغیرهای برنامه ریزی و سازماندهی و مدیریت منابع انسانی و در بین شایستگی های متعالی، متغیر نگرش بهبود مستمر به عنوان مهمترین متغیرها شناسایی شدند. نتیجه گیری: شایستگی های زیربنایی بیشتر به ویژگی های شخصی افراد مرتبط می شود و پایه و اساس موفقیت مدیران است. نبود شایستگی های نگهدارنده باعث عدم موفقیت مدیران می شود و وجود آنها به تنهایی لازمه موفقیت نیست. شایستگی های تقویت کننده دربرگیرنده شایستگی های مدیریتی و تخصصی شغلی است و وجود این شایستگی ها به بهبود عملکرد و افزایش اثربخشی کمک می کند. شایستگی های متعالی به عنوان بالاترین سطح شایستگی، باعث موفقیت نهایی مدیران در سازمان می شود.