مقایسه اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان گروهی شناختی رفتاری بر نظم جویی هیجان، سرمایه های روانشناختی و راهبردهای کنارآمدن دانشجویان

زمینه و هدف: نیازهای زندگی امروز، انسان­ها را با فشارهای متعددی روبرو نموده که کنارآمدن موثر با آن­ها، نیازمند توانمندی­های روانی- اجتماعی می­باشد. هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی درمانگری گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمانگری گروهی شناختی رفتاری بر نظم­جویی هیجان، سرمایه­های روانشناختی و راهبردهای کنارآمدن دانشجویان بود. روش پژوهش: روش این پژوهش شبه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون و دوره دوماهه پیگیری با گروه گواه بود. یک نمونه ۷۵ نفری از دانشجویان که دارای ملاک­های ورود به تحقیق بودند به روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در سه گروه مساوی (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه) جایگزین شدند. جلسات کارگاه­ها، هرکدام هفته­ای یک بار در ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه­ای برگزار گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از نظم­جویی هیجان فرم کوتاه (گارنفسکی و کرایج، ۲۰۰۶)، پرسشنامه سرمایه روانشناختی (لوتانز و آولیو، ۲۰۰۷) و پرسشنامه راهبردهای کنارآمدن (فولکمن و لازاروس، ۱۹۸۸). یافته ها: یافته­ها نشان داد که بین دو مداخله بر نظم­جویی هیجان (۴۴۰/۰ = P) تفاوت معنی­داری یافت نشد، اما برای متغیرهای سرمایه­های روانشناختی (۰۲۴/۰ = P) و راهبردهای کنارآمدن (۰۰۰۱/۰ < P) مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد از شناختی رفتاری موثرتر بود و این تفاوت اثربخشی در مرحله پیگیری بر نظم­جویی هیجان (۸۴۰/۰ = P)، سرمایه­های روانشناختی (۶۸۰/۰ = P) معنی­دار نبود اما برای راهبردهای کنارآمدن (۰۴۴/۰ = P) معنی­دار بود. نتیجه گیری: براساس یافته­های این پژوهش می توان گفت که درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمانگری شناختی رفتاری دو مداخله مفید جهت کمک به دانشجویان است.