بررسی تبعات و تاثیرات مهاجرتهای اقلیمی و نقش آن در امنیت ملی و جغرافیای سیاسی

تغییر آب وهوا به تغییر چشمگیر و طولانی مدت در پراکنش الگوهای جوی در بازه های زمانی دهه ها تا میلیون ها سال گفته می شود آنچه تغییر کنونی آب وهوا را متمایز می کند این واقعیت است که زمین با سرعت بیشتری نسبت به هر زمان دیگری در حال گرم شدن است و انسان ها نقش مهمی در این روند ایفا کرده اند. تغییرات آب و هوایی به عنوان عاملی که بر تهدیدات دامن میزند عمل می کند. تغییرات آب و هوایی مستقیما باعث جنگ و نزاع نمی شود اما می تواند بر بی ثباتی، جهانی، گرسنگی فقر و جنگ دامن بزند؛ و کمبود آب و غذا، بیماری های مسری تنش ها در خصوص منابع و تعداد آوارگان بلایای طبیعی را تشدید می کنند – که تمامی این ها باری اضافی بر اقتصادها جوامع و نهادهای سراسر دنیا تحمیل می کند کوشش برای تامین امنیت همواره در پس کنش و منش انسان ها وجود داشته است. طی دو دهه اخیر مسئله امنیتی تغییر اقلیم با توجه به پیامدهای پایدار آن بر زیست و تمدن بشر بیشترین توجه را به خود معطوف داشته است در این میان کشورهای واقع در کمربند خشک جهان به واسطه کاهش بارش ناشی از تغییرات اقلیمی و ناکارآمدی مدیریت منابع آب بیشترین آسیب را دیده اند که کشور ما نیز با توجه به موقعیت جغرافیایی اش به شدت متاثر از این رخداد شده است برابر داده های موجود حوضه آبریز مرکزی که استان های واقع در آن از وزن ژئوپلیتیک بالایی نیز برخوردار هستند بیشترین اثرپذیری را از عوامل یاد شده داشته است. پیامدهای امنیتی تغییرات اقلیمی در حوضه آبریز، مرکزی علاوه بر پیامدهای ناگوار، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و محیطی برای شهروندان این منطقه پهناور از کشور این توانایی را دارد که با توجه به سهم تقریبی ۴۸ درصدی آن در تولید ناخالص داخلی کشور و نیز تعلق آن به یکی از پربسامدترین محورهای تمدنی، ایران امنیت کشور را در مقیاس ملی و گستره جغرافیایی فرهنگ ایران با چالش های بنیادی همراه کند نتیجه پژوهش حاضر نشان در صورت تداوم وضعیت موجود پیامدهای تغییر اقلیم در حوضه آبریز مرکزی این توانایی را دارد که ثبات و امنیت ملی را به چالش بکشاند و میزان مهاجرت را به میزان چشمگیری افزایش دهد.