درس آموخته، چالشها و تجربیات احداث تونلهای منطقه دو آزادراه تهران-شمال

درس آموخته پروژه های کلان نشان میدهد که مدیریت این پروژه ها دشوار بوده و بویژه اگر تصمیم برای توسعه پروژه ها با سرمایه-گذاری باشد، این هدف بسیار پرچالشتر خواهد شد. یکی از بزرگترین پروژه های کلان کشور در طی سالهای اخیر، پروژه آزادراه تهران-شمال بوده است که به دلیل حجم عملیات، منابع مالی، حساسیتهای اجتماعی و پیچیدگی فنی، عملا اجرای پروژه به یک چالش برای مهندسی کشور تبدیل شده است.در دنیای رقابتی امروز، همراهی با دانشهای روز و تجربه های افراد در گذشته، یکی از راهکارهای موفقیت پروژه ها و شرکتها است. تجربه کسبشده مثبت بوده و یا گاهی منفی باشد، مانند شکست در فازی از یک پروژه که میتواند درصورت تکرار پروژه، متفاوت انجام شود.پروژه آزادراه تهران-شمال در قالب چهار منطقه اصلی، به عنوان راه حلی برای کاهش حجم ترافیک مسیر موجود کرج-چالوس تعریف شده است. ۵۸ دستگاه تونل در آزادراه مذکور وجود دارند که با تنوع زیادی در جنس، ساختار، تکتونیک، روباره، گوشته و ... همراه هستند. در این مقاله درس آموخته تجربیات احداث تونلهای منطقه دو آزادراه تهران-شمال به طور خلاصه آورده شده است که عبارتند از:❖ بهینه سازی ترانشه پرتال ورودی و خروجی تونل❖ تیپبندی سیستم نگهداری اولیه تونل❖ مهندسی ارزش تحکیمات تونلها❖ تونل شماره ۳۹-۱ (عبور تونل دو خطه و سه خطه با روباره خیلی کم از زیر جاده کرج-چالوس)❖ تونل شماره ۳۶ (حفاری تونل در زون بسیار خرد شده با نرخ همگرایی زیاد)