بررسی گزینه های ساخت ایستگاه های زیرزمینی مترو به روش کند و پوش و صحت طراحی آن با استفاده از نتایج ابزار دقیق

در بسیاری از موارد، ساخت و توسعه خطوط قطار شهری، زمان عملیات و هزینه های بسیار زیادی دارند، به همین منظور میبایست زمانبندی و برنامه ریزی به نوعی انجام شود که هزینه ها و زمان احداث تا حد امکان به حداقل مقدار ممکن کاهش یابند. به همین علت، معمولا آماده سازی ایستگاه در حال احداث، به نوعی برنامه ریزی میشود که مقدمات و شرایط ورود و استقرار ماشین به منظور تعمیر و نگهداری و سایر فرایندهای پشتیبانی، پیش از رسیدن TBM به ایستگاه، انجام شده باشد. در حین احداث ایستگاه S۰۵ از خط دوم قطار شهری تبریز، پیش از آماده سازی کامل ایستگاه، TBM به ایستگاه مورد نظر رسیده است و همین موضوع باعث به وجود آمدن محدودیت زمانی برای احداث ایستگاه شده است. بنابرین تصمیم گرفته شد تا بخشی از ایستگاه به روشی متفاوت از روش معمول احداث شود. به همین دلیل برای پایدارسازی دیواره گود، یک ردیف از استراتها حذف و فونداسیون به عنوان جایگزین، در پایینترین تراز ارتفاعی گود، در گامهای مختلف اجرا شد. افزایش اختلاف تراز استرات باقیمانده با پایینترین تراز ارتفاعی گود، موجب شد تا مدلسازی با در نظر گرفتن حفاری چند مرحلهای صورت بگیرد. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از ساخت چندین مدل عددی در نرم افزار Plaxis دو بعدی و مقایسه نتایج حاصل با نتایج حاصل از ابزاربندیها و رفتارنگاریهای انجام شده در حین احداث ایستگاه، مقدار صحیح کمیت ترخیص تنش به منظور مدلسازی صحیح حفاری چند مرحلهای در ترانشه های مهار شده، مشخص شود که در این مقاله پس از ساخت چندین مدل عددی و صحتسنجی مدل، مقادیر بیشترین جابهجایی افقی در شمعها با در نظر گرفتن مقادیر مختلف کمیت ترخیص تنش حاصل شده است و با نتایج حاصل از ابزاربندیها و رفتارنگاری ها مقایسه شده است. مقایسه های صورت گرفته، مقدار صحیح کمیت ترخیص تنش به منظور مدلسازی حفاری چند مرحلهای در ترانشه های مهار شده را معادل مقدار ۰,۴۶ مشخص کرده است.