مدل برنامه ریزی آرمانی برای بهینه سازی سبد سرمایه گذاری بر مبنای آنتروپی و گشتاورهای مرتبه بالاتر

انتخاب بهینه سبد سرمایه گذاری، یکی از عوامل کلیدی در سرمایه گذاری به شمار میرود. سرمایه گذاران و مدیران صندوقهای سرمایه گذاری باید با در نظر گرفتن نسبت مناسبی از دارایی های ریسکدار، نسبت به انتخاب سبد سرمایه گذاری بهینه اقدام کنند. ارزش سبد سرمایه گذاری میتواند به واسطه عوامل مختلفی مانند بحرانهای سیاسی، نوسانات اقتصادی و شرایط حاکم بر صنایع تحت تاثیر قرار گیرد. به دلیل ماهیت مبهم این عوامل، پیشبینی ارزش آتی سهام، امری دشوار است. البته تئوری مدرن سبد سرمایه گذاری (MPT۱) مارکویتز که مبنای آن متمرکز بر ریسک سبد سرمایه گذاری است، یک مدل جدید برای انتخاب سبد سهام معرفی کرده است. طبق این روش، سرمایه گذار میتواند با انتخاب ترکیبی از دارایی هایی که همسبتگی مثبت زیادی با یکدیگر ندارند، ریسک (غیرسیستماتیک) سبد سرمایه گذاری خود را کاهش دهد. در ضمن، دستیابی به یک سبد سرمایه گذاری بهینه، صرفا میتواند با تمرکز همزمان بر دو عامل برگشت سرمایه و مدیریت ریسک حاصل شود. هنگامی که فرض نرمال بودن توزیع بازدهی داراییها معتبر نباشد، با استفاده از گشتاورهای مرتبه بالاتر، میتوان از کارایی مدل مارکویتز اطمینان حاصل کرد. در این مقاله، رویکردی جدید برای برنامه ریزی آرمانی بر مبنای مدل میانگین - واریانس - چولگی - برجستگی - آنتروپی (MVSKEM۲) استفاده شده است. به منظور تنوع بخشی به سبد سرمایه گذاری و بهینه سازی آن، عملکرد سه معیار آنتروپی شامل آنتروپی شانون، آنتروپی جینی - سیمپسون و آنتروپی یاگر برای انتخاب سبد سرمایه گذاری مقایسه شده است. نتایج این بررسی نشان میدهد که روش پیشنهادی، به ویژه برای مدلهایی شامل گشتاورهای مرتبه بالاتر و آنتروپی، کاملا کارآمد است.