بررسی نقش پیلی در حدت عفونت های انسانی به ویژه در مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در مطالعه مروری

سابقه و اهداف: بیماری سل یکی از مرگبارترین عامل باکتریایی جهان است که سالانه میلیون ها نفر را بهکام مرگ می کشاند. با وجود آنکه علم پزشکی در تشخیص، نظارت و رژیم درمانی پیشرفت شایانی کردهولی ما هنوز شاهد رشد صعودی این بیماری هستیم. باکتری گرم مثبت مایکوباکتریوم توبرکلوزیس دارایاندامک چسبنده پلیمری بنام پیلی بوده که در ایجاد تعامل میزبان و پاتوژنز آن ضروری است. در دهه اخیرمشخص شد مایکوباکتریوم تبروکلوزیس داری دو نوع پیلی به نام های پیلی کورلی و پیلی تیپ ۴ میباشد.هدف از این تحقیق بررسی مکانیزم دقیق پیلی در ایجاد عفونت و تاثیر ان شدت بیماریزایی است .روش بررسی: اصلاحات این مطالعه مروری از پایگاه علمی SID,Pubmed,Scopus,Medline وGoogle Scholar جمع آوری گردید و مورد مطالعه و تجزیه تحلیل قرار گرفت .یافته ها: نقش هر دو پیلی به ویژه پیلی ظریف شبه کورلی (MTP) و وجود آنتی بادی IgG در سرم بیمارانمبتلا به سل مورد تایید قرار گرفت. اتصال و چسبندگی های پیلی مربوط به لامینین پروتئین ماتریکسخارج سلولی و تحت کنترل آنتیژنیک که در شرایط آزمایشگاهی هم به اثبات رسیده و تحقیقات نشانمی دهد که جهش های ایجاد شده ایزوژنیک توانایی تولید پیلی را پر شرایط آزمایشگاهی از دست داده وقابلیت اتصال به لامینین را کاهش میدهد .بحث: پیلی (MTP) مایکوباکتریوم تبروکلوزیس برای کلونیزاسیون و ورود باکتری بر روی سلول اپیتلیالانسانی برای ایجاد عفونت ضروری است. علاوه بر وجود انتی بادی های ضد پیلی در بیماران مبتلا به سلMTP بر پاسخ های سیتوکینی سلول های اپیتلیال آلوده به باکتری عامل سل در حال حاضر تاثیر گذار نمی باشد.