ارزیابی جامع زیست محیطی سیستم های استحصال آب باران

امکان سنجی نصب سیستم های جمع آوری آب باران در ساختمان ها معمولا بر اساس تحلیل های اقتصادی تعریف می شود. در این پژوهش، مطالعات مربوط به مصرف آب در ساختمان ها، استفاده از آب باران و ابزارهای ارزیابی زیست محیطی را برای ارزیابی تاثیر برداشت آب باران بر محیط زیست مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعات ارزیابی چرخه حیات، ارزیابی هزینه چرخه حیات و مدل سازی بیلان آب در مدیریت آب شهری استفاده شده است شناسایی مصارف نهایی آب در ساختمان ها پتانسیل بالایی برای صرفه جویی در آب آشامیدنی از طریق منابع جایگزین (مانند استفاده از آب باران برای مقاصد غیر شرب) نشان داد. اکثر مطالعات بررسی شده پتانسیل صرفه جویی در مصرف آب آشامیدنی را بین ۲۰ تا ۶۵ % نشان دادند. علاوه بر این، نتایج پژوهش های اخیر نشان داد که سیستم های برداشت آب باران ممکن است حجم رواناب را از ۱۳ به ۹۱٪ کاهش دهد. با این حال، سایر منافع و اثرات احتمالی سیستم ها بر جریان آب و محیط زیست باید علاوه بر پتانسیل برای برداشت آب باران ارزیابی شود.. اکثر مطالعات پیرامون چرخه حیات گزارش کردند که سیستم های استحصال آب باران عملکرد زیست محیطی بهتری نسبت به سیستم های متمرکز دارند. روش تعادل آب ممکن است به طور موثر تاثیراتی را که این سیستم ها بر چرخه آب ایجاد می کنند تعیین کند. استفاده از ارزیابی چرخه حیات و روش تعادل آب با هم برای ارزیابی سیستم های استحصال آب باران در محیط شهری ضروری است.