بررسی اثر افزودن پودر ریشه گیاه فرولا بدرکما (Ferula Badrakema) با و بدون شیرین کننده ساخارین سدیم به جیره بر عملکرد رشد، سیستم ایمنی و متابولیت‎های خون جوجه های گوشتی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 154

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JASR-15-3_009

تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1402

چکیده مقاله:

این آزمایش به منظور ارزیابی پودر ریشه گیاه فرولا بدرکما (Ferula Badrakema) با و بدون شیرین کننده ساخارین سدیم بر عملکرد رشد، سیستم ایمنی و متابولیت های سرم خون جوجه های گوشتی انجام شد. آزمایش با تعداد ۴۶۸ قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس ۳۰۸ با ۶ تیمار به صورت فاکتوریل ۲×۳ (سه سطح پودر ریشه فرولا بدرکما: صفر، ۷۵/۰ و ۵/۱ درصد و دو سطح صفر و ۱۵/۰ درصد ساخارین سدیم) با شش تکرار و ۱۳ قطعه جوجه هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت ۴۲ روز انجام شد. افزودن ساخارین به جیره باعث افزایش معنی دار مصرف خوراک در سن ۱۰-۱ و ۴۲-۱ روزگی شد. اثر متقابل ساخارین و فرولا بر مصرف خوراک در سن ۴۲-۲۵ و ۴۲-۱ روزگی معنی دار بود؛ به طوری که افزودن فرولا به جیره های حاوی ساخارین باعث افزایش مصرف خوراک گردید؛ درحالی‎که در جیره های بدون ساخارین باعث کاهش مصرف خوراک شد. مقدار افزایش وزن بدن جوجه ها در سن ۱۰-۱، ۲۵-۴۲ و ۴۲-۱ روزگی در گروه تغذیه شده با تیمار دارای ۱۵/۰ درصد ساخارین به طور معنی داری بیشتر از تیمار بدون ساخارین بود؛ اما افزودن فرولا اثر معنی داری بر افزایش وزن نداشت. افزودن فرولا و ساخارین به جیره و اثر متقابل آن ها تاثیر معنی داری بر صفات لاشه جوجه ها نداشت. افزودن ساخارین به جیره باعث افزایش معنی دار اسیداوریک خون شد، اما اثر معنی داری بر غلظت سایر متابولیت های خون نداشت. مقایسه مستقل افزودن فرولا به جیره با تیمار فاقد آن نشان داد که فرولا باعث افزایش معنی دار اسیداوریک، آلبومین و فسفر خون و کاهش معنی دار کلسترول و تری گلیسیرید خون شد. عیار آنتی بادی کل و IgG در سن ۳۵ روزگی و همچنین IgG و IgM در سن ۴۲ روزگی تحت تاثیر مصرف فرولا افزایش یافت. به طور کلی، استفاده از ساخارین سدیم در جیره از کاهش مصرف خوراک ناشی از مزه تلخ فرولا جلوگیری کرد. مصرف فرولا باعث بهبود سیستم ایمنی شد و غلظت کلسترول و تری گلیسیرید خون را به ترتیب ۵۷/۸۰ و ۱۴/۶۰ درصد کاهش داد.

نویسندگان

حمیدرضا خواجوی

گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

احمد حسن آبادی

گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

مهدی عسکری

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abdelaziz, I., & Ashour, A. E. R. A. (۲۰۱۱). Effect ...
  • Cross, D. E., McDevitt, R. M., Hillman, K., & Acamovic, ...
  • El-Razek, M. H. A., Ohta, S., & Hirata, T. (۲۰۰۳). ...
  • Kimmich, G. A., Randles, J., & Anderson, R. L. (۱۹۸۹). ...
  • Ma, L., Liu, Y., Xu, J., Sun, H., Chen, H., ...
  • Roberfroid, M. B. (۲۰۰۸). Prebiotics: concept, definition, criteria, methodologies, and ...
  • Sterk, A., Schlegel, P., Mul, A. J., Ubbink-Blanksma, M., & ...
  • Tannock, G. W., Dashkevicz, M. P., & Feighner, S. D. ...
  • Viana, A. F. S., Lopes, M. T. P., Oliveira, F. ...
  • نمایش کامل مراجع