بررسی سندروم دانش آموزان کم آموز و راهبردهای آموزشی برای معلمان

هدف اصلی پژوهش شناخت سندروم کم آموزی دانش آموزان است، دانش آموزان دیرآموز گروهی از کودکان هستند که بهره هوشی معادل ۷۰ تا ۸۵ دارند و حدود ۶/۱۳ درصد کل جمعیت را تشکیل می دهند. این گروه از کودکان دارای هیچ گونه علامت جسمی یا ظاهری مشخصی نیستند و به جز در امور تحصیلی و فعالیت های پیچیده ذهنی که ممکن است با شکست مواجه شوند در سایر امور زندگی می توانند مستقل عمل کرده وموفق شوند. هدف پژوهش این است که از طریق شیوه های و راهبرد های آموزشی مناسب یاددهی ویادگیری مناسب و هدفمند به معلمان کمک کند تا فرایند یادگیری دانش آموزان را تسهیل نمایند. دانش آموزان دیر آموز دارای محدودیت های محیطی هستند که اثر خود را بر روی پیشرفت تحصیلی آنها می گذارد. این دانش آموزان پس از شکست های پیاپی تحصیلی که با آن مواجه هستند در نهایت مجبور به ترک تحصیل از مدرسه عادی می شوند.در نتیجه در تامین نیاز های خویش و یا خواسته های دیگران از آنان دچار مشکلاتی می شوند. در نهایت حس مسئولیت جامعه در جهت پذیرش گروه های متفاوت افراد علی الخصوص دانش آموز بود.