مروری بر روش یادگیری ترکیبی

هدف از این پژوهش بررسی یادگیری ترکیبی می باشد. مفهوم آموزش دیگر مثل گذشته به معنای خودکار و کاغذ و حفظ کردن مطالب نیست. امروزه استفاده از تکنولوژی در آموزش، روش آموزش را تغییر داده است و نتیجه آن نیز ظهور روشهای تدریس تکنولوژی محور و مدلهای یادگیری ترکیبی بوده است. یادگیری ترکیبی (که یادگیری تلفیقی نیز گفته میشود) یک روش آموزشی است که تکنولوژی و رسانه های دیجیتال را با کلاسهای درس مدرس محور تلفیق کرده است و این به فراگیران انعطاف پذیری بیشتری برای شخصیسازی تجربه یادگیریشان میدهد. در روش تدریس ترکیبی، دانش آموزان و معلمان به صورت حضوری کلاس درس را برگزار میکنند. با مدیریت معلم و کنترل کلاس و تدریس، یادگیری دانش آموزان به نحو احسن انجام میشود. در یادگیری ترکیبی از فناوری؛ مانند استفاده از موبایل، رایانه و تبلت؛ جهت تعامل بیشتر دانش آموزان و فراگیران در کلاس؛ استفاده میشود. دانش آموزان و فراگیران بدون محدودیت مکانی و زمانی میتوانند از این روش یادگیری استفاده کنند. ناگفته پیداست که مانند تمام روشهای یادگیری ، هدف اولیه و اساسی این روش نیز کاهش هزینه و بالا بردن کیفیت خروجیهاست. چنین به نظر می رسد که یادگیری ترکیبی، تلفیقی از رویکرد سیستمی و نگرش اقتضایی به یادگیری است . این بدان معنی است که ضمن توجه به ارتباط میان تمامی اجزا به عنوان یک کل به شرایط به کارگیری این ابزار ها در راستای تحقق بهترین نتیجه، توجه ویژه ای می شود.