استقلال شرط داوری در قراردادهای بین المللی

استقلال شرط داوری در قراردادهای بین المللی به معنای این است که شرایط تعیین شده در قرارداد به منظور حل اختلافات بین طرفین در داوری باید مستقل و محایره نشده باشد. این مفهوم در قراردادهای بین المللی ، به عنوان یکی از مهمترین اصول داوری ، مورد توجه قرار گرفته است . استقلال شرط داوری ، به منظور اطمینان از اینکه طرفین در داوری به صورت مساوی شرکت کردهاند ونهایتا تصمیم داور را قبول کنند، اهمیت دارد. برای این منظور، شرایط داوری باید به گونه ای تنظیم شوند که هر دو طرف بتوانند به آنها رضایت داشته باشند و از اعمال فشار یا محدودیت هایی جلوگیری شود که ممکن است به تاثیرگذاری بر روی تصمیم داور منجر شوند. در قراردادهای بین المللی ، استقلال شرط داوری می تواند در دو حوزه مهم تاثیرگذار باشداولا.، در تعیین شرایط داوری ، می توان به منظور جلوگیری از ورود شرایطی که به استقلال داور تاثیر می گذارند، از مفهوم استقلال شرط داوری استفاده کرددوما،. در تصمیمات داوری ، استقلال داور باعث می شود که تصمیمات داور صادر شده بر اساس فقط شرایط قرارداد در نظر گرفته شود و نه تحت تاثیر دیگر عواملی باشد. به طور کلی ، استقلال شرط داوری در قراردادهای بین المللی از اهمیت بسیاری برخوردار است . با تاکید بر این مفهوم، می توان داوری را به عنوان روشی موثر برای حل اختلافات در قراردادهای بین المللی ترویج داد و به کاهش اختلافات بین کشورها کمک کرد.