پیش بینی درگیری تحصیلی بر اساس جهت گیری هدف با میانجیگری سازه های خود کارآمدی دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی درگیری تحصیلی بر اساس جهت گیری هدف با میانجی گری سازه های خود کارآمدی دانشجویان بود.این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاهفرهنگیان استان فارس بوده است. برای تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. بدین صورتکه ابتدا از بین پردیس ها و مراکز دانشگاه فرهنگیان فارس یک مرکز و یک پردیس انتخاب و در مرحله بعد از هر مرکز و پردیس ۴ کلاسانتخاب گردید و در دانشجویان این ۸ کلاس)به تعداد ۲۰۰ نفر( پرسشنامه توزیع گردید و از طریق توزیع پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو،جهت گیری هدف الیوت و مک گریگور و همکاران و سازه های خودکارآمدی اون و فرامن ) ۱۹۸۸ ( مورد سنجش قرار گرفتند. دادههایگردآوریشده در دو سطح مورد تجزیه و تحلیل )آمار توصیفی و آمار استنباطی( قرار گرفت. در سطح آمار از میانگین و انحراف معیار و درسطح آمار استنباطی از رگرسیون سلسله مراتبی به روش بارون و کنی استفاده شد. نتایج نشان داد که جهت گیری تسلط اجتنابدانشجویان به طور معناداری قادر به پیش بینی سازه های خودکارآمدی میباشد. جهت گیری تسلط گرایش و عملکرد گرایش قادر بهپیش بینی درگیری تحصیلی میباشد. سازه های خود کارآمدی به طور معناداری قادر به پیش بینی درگیری تحصیلی است. خود کارآمدیدر رابطه بین )جهت گیری تسلط اجتناب( و درگیری تحصیلی نقش واسطه گری جزیی ایفا می کند.