مروری بر نماتدهای بیمارگر حشرات

کنترل بیولوژیک آفات به دلیل اثرات سوء زیست محیطی مبارزه شیمیایی و مقاوم شدن آفات به سموم آفت کش ، یکی از تکنیک های پایدار و اثرگذار در کنترل و مبارزه تلفیقی با آفات محسوب می شود. نماتدهای بیمارگر حشرات به عنوان یکی از عوامل موثر کنترل بیولوژیک می توانند در جهت کاهش جمعیت آفات مورد استفاده قرار گرفته وبا پارازیته کردن مراحل مختلف زندگی آفاتو حشرات، آنها را از بین ببرند. نماتدهای پارازیت حشرات، بدون آسیب رساندن به محیط زیست و سایر موجودات زنده ی غیر هدف، آفات را مورد هجوم قرار داده و نابود می کنند. تعداد زیادی از نماتدها به عنوان میکروارگانیزمهای همراه با حشرات، کنه ها و نرمتنان در سلامت گیاهان، کشاورزی و جنگلداری نقش ویژه ای دارند. بیشتر از ۳۰ خانواده از نماتدها به عنوان نماتدهای پارازیته کننده یا همراه حشرات شناسایی شده اند که ممکن است دامنه میزبانی محدود یا گستردهای داشته باشند و گونه های مختلف حشرات را تحت تاثیر قرار دهند. برهم کنش نماتدهای بیوکنترل حشرات تحت تاثیر گونه و بیوتیپ نماتد، نوع میزبان و مرحله ی رشدی آن و شرایط محیطی قرار می گیرد. هفت خانواده Mermithidae, Allantonematidae, Neotylenchidae, Sphaerularidae, Rhabditidae, Steinernematidaeبه عنوان مهمترین خانواده نماتدهای بیوکنترل حشرات مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته اند که دو خانواده ی Steinernematidaeو Heterorhabditidaeمهم ترین بیمارگرهای کشنده ی حشرات هستند. شناسایی گونه و بیوتیپ های نماتد دارای بیشترین سازگاری محیطی و توان بیماری زایی ، اولین گام در تولید صنعتی و تجاری نماتدها به عنوان عوامل کنترل بیولوژیک است .