زیست چینه شناسی نهشته های سازند آسماری در جنوب باختری ایران

سازند آسماری بخشی از نهشته های ترشیری در جنوب غرب ایران است . این سازند یک سکانس ضخیم ازکربنات های آب های کم عمق می باشد که در یک پلاتفرم کربناته نهشته شده و در طول کشیدگی حوضه زاگرسگسترش یافته است . در این مطالعه ۲ مقطع چینه شناسی از نهشته های سازند آسماری در ناحیه کوار فارساندازه گیری شده است . ضخامت رخنمون یافته سازند آسماری در مقطع سپیدار ۲۹۷.۵ متر است که عمدتا ازنهشته های کربناته تشکیل یافته است . در این مقطع سازند آسماری شامل واحد آسماری پایینی به سنالیگوسن ( روپلین – شاتین ) و قسمت زیرین واحد آسماری میانی به سن میوسن پیشین ( آکیتانین ) می باشد. همچنین سازند آسماری در این مقطع همانند برش الگو بر روی رخساره های عمیق تر سازند شیلی پابده بهصورت پیوسته قرار گرفته است و مرز فوقانی آن با سازند رازک نیز پیوسته می باشد . مقطع چاه انجیر باستبرای ۴۱.۵ متر متشکل از کنگلومرا ، آهک مارنی ، آهک و مارن بوده و تنها شامل واحد آسماری پایینی بهسن الیگوسن ( روپلین – شاتین ) می باشد . در این مقطع سازند آسماری با ناپیوستگی همشیب بر روی سازندجهرم به سن ائوسن قرار دارد و مرز بالایی آن با سازند رازک پیوسته می باشد . بر اساس روزنداران شاخصشناسایی شده ، از قاعده به سمت راس ۲ زون زیستی تجمعی در مقطع سپیدار و همچنین یک زون زیستی درمقطع چاه انجیر تشخیص داده شده است . جهت مطالعات زیست چینه شناسی و تعیین سن نسبی نهشته هایو همچنین ( ۱۹۶۷ ) Bourgeois & Adamsسازند آسماری در مقاطع مورد مطالعه از زون بندی زیستیWynd (۱۹۶۵)استفاده شده است