فراوانی آلودگی با ویروس لنفوسیت T انسانی نوع ۱ در بیماران مبتلا به اختلالات خونریزی دهنده نادر

سابقه و هدف: ویروس ۱HTLV بومی برخی از مناطق بوده و به عنوان عامل بیماری زا می تواند در انسان منجر به عفونت شدید شود. از آنجائیکه هیچ درمان ضد ویروسی فعلا در دسترس نمی باشد و تنها راه مقابله، پیشگیری و شناسایی خون های آلوده می باشد لذا این مطالعه به منظور تعیین فراوانی آنتی بادی علیه ۱HTLV در بیماران مبتلا به اختلالات نادر خونریزی دهنده دریافت کننده خون در زاهدان انجام شد. مواد و روش­ ها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی ۱۸۰ نفر از دریافت کنندگان خون مبتلا به اختلالات نادر خونریزی دهنده که طی سال ۱۳۹۹ به بیمارستان علی اصغر زاهدان مراجعه کردند و ۹۰ فرد سالم مراجعه کننده به آزمایشگاه بیمارستان در محدوده سنی ۳۹-۱ سال انجام شد. از همه شرکت کنندگان نمونه خون گرفته شد و با استفاده از کیت ELISA آزمایش آنتی بادی علیه ۱HTLV و آزمایش ELISA مثبت با استفاده از Real time PCR تایید شد. یافته ها: در گروه مورد ۸۶ مرد (۴۷/۸%) و ۹۴ زن (۵۲/۲%) و در گروه شاهد ۴۳ مرد (۴۷/۸%) و ۴۷ زن (۵۲/۲%) بودند. آنتی بادی علیه ۱HTLV در ۲ بیمار (۱/۱%) با اختلالات خونریزی نادر یافت شد و در هیچ یک افراد سالم وجود نداشت. اولین مورد، مردی ۲۹ ساله مبتلا به بیماری گلانزمن که فرم شدید ترومبوسیتوپنی گلانزمن داشت. مورد دوم یک خانم ۲۳ ساله مبتلا به فرم شدید کمبود فاکتور ۵ و ۸ که سابقه خانوادگی وی در مورد بیماری های نادر خونریزی دهنده (Rare Bleeding Disorders = RBD) مثبت بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که خطر انتقال ۱HTLV از طریق فرآورده های خونی ناشی از پلاسما و انواع جدید فاکتورهای انعقادی ناچیز به نظر می رسد.