ارائه یک رویکردی نوین در ارتباطات سازمانی و مدیریت تعارض

ارتباطات یکی از مهمترین ابزار جامعه ی متمدن می باشد و میتوان گفت که «ارتباطات مهمترین عامل توسعه و تعالیانسانی است؛ به عبارت دیگر ارتباطات برای موفقیت یک انسان امری حیاتی میباشد. همانطور که ارتباطات برای انسانحیاتی است برای انجام عملیات سازمانی یا به عبارت بهتر برای شکل گیری و بقای سازمان نیز حیاتی میباشد.ارتباطات فرایندی حیاتی و پویا در سازمان است. سازمانی که کارکنان آن با یکدیگر ارتباط موثر نداشته باشند نمی-توانند توانمندی های لازم را برای اجرای وظایف خود کسب کنند و در هر حال انگیزه ی آنان نیز به تدریج کاهش پیدامی کند. زیرا ارتباط خود بستر مناسبی برای مبادله ی اطلاعات، دانش و تجربیات میباشد. از جمله ویژگی هایی که باعثمی شود تا تنش های ارتباط مدیران و کارکنان و تنش های ارتباطی موجود در محیط سازمان کاهش یابد اطلاع داشتنمدیران و کارکنان از موضوعاتی چون نواحی چهارگانه شخصیت هر فرد، بازخورد نمودن، افشاء یا خودگشودگی، زبانساده، گوش دادن صحیح، کنترل احساسات و توجه به علائم غیر گفتاری است. لذا انسان امروزی ناگریز از برقراریارتباطات است و هر جایی که ارتباط وجود دارد، تعارض نیز وجود دارد (برادبری و گریوز، ۲۰۰۵ ، ترجمه گنجی، ۱۳۸۸:۸۴). زیرا این دو در عمل وابسته و محدود به یکدیگرند. نمیتوان هیچ سازمان رسمی را بدون ارتباطات تصور کرد.بنابراین تعارض در سازمان ها پدیده ای اجتناب ناپذیر است.