مدل سازی مطلوبیت رویشگاه گبر (Acacia tortilis (Forssk.) Hayne) با استفاده از روش حداکثر آنتروپی در استان هرمزگان

از عوامل موثر بر پراکنش گونه های گیاهی می توان از اقلیم، خصوصیات خاک، توپوگرافی، کاربری اراضی و مجموع ارتباطات زیستی نام برد؛ که اقلیم یکی از مهم ترین عوامل موثر در پراکنش گونه های گیاهی است. پژوهش حاضر به منظور پیش بینی پراکنش جغرافیایی گونه گبر (Acacia tortilis (Forssk.) Hayne)، یافتن عوامل محیطی مهم و بررسی دامنه تحمل گونه ها نسبت به عوامل محیطی در استان هرمزگان انجام شد. با توجه به هدف، اطلاعات پوشش گیاهی و عوامل رویشگاهی از قبیل پستی وبلندی، اقلیم، زمین شناسی و خاک جمع آوری شد. نمونه برداری از پوشش گیاهی به روش تصادفی- سیستماتیک از طریق پلات گذاری در امتداد ۴ ترانسکت ۱۰۰۰ -۲۰۰ متری انجام شد. نقشه متغیرهای محیطی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی تهیه شد. سپس نقشه های پیش بینی مربوط به پراکنش گونه با استفاده از روش مدل سازی آنتروپی حداکثر تهیه شد. دقت مدل های پیش بینی حاصل با استفاده از آماره AUC مورد ارزیابی قرار گرفت. به طورکلی نتایج نشان داد، متغیرهای مجموع بارندگی گرم ترین فصل سال، تغییرات فصلی بارندگی ( ضریب تغییرات)، مجموع بارندگی کم بارش ترین فصل سال، میانگین دمای خشک ترین فصل سال، میانگین گرم ترین فصل سال، از مهم ترین ویژگی های اقلیمی تاثیرگذار بر پراکنش گونه گبر (Acacia tortilis (Forssk.) Hayne) هستند. نتایج این تحقیق می تواند راهگشای مشکلات پیش روی مدیریت رویشگاه باشد. درواقع هرگاه گونه ای در اثر تخریب زیستگاه دچار تهدید شود، با شناخت عواملی که گونه به آن ها وابستگی شدیدی دارد، می توان طرح های حفاظتی با توجه به نیازهای زیستگاهی گونه ارائه کرد.