طراحی، تحلیل استاتیکی و دینامیکی، ساخت و ارزیابی براکت اتصال موتور تراکتور به محور جلو

اتصال موتور تراکتور به محور جلوی آن و حفظ فاصله مرکز تا مرکز چرخ های جلو و عقب در دامنه استاندارد، توسط قطعه ای مستحکم به نام براکت جلو که جزئی از شاسی تراکتور است، انجام می شود. این پژوهش به منظور تولید یک قطعه براکت جدید به دلیل افزایش توان موتور یک مدل تراکتور از ۳۷ به ۵۲ کیلو وات و در نتیجه نیاز به افزایش فاصله دو محور جلو و عقب آن انجام شد. قطعه براکت به وسیله نرم افزار Catia به صورت سه بعدی طراحی شد و از نظر استحکام مکانیکی به روش المان محدود تحت بارهای استاتیکی و دینامیکی در نرم افزار Abaqus مورد تحلیل قرار گرفت. به دلیل نیاز به استحکام بالا در این قطعه، جنس آن به صورت پیش فرض چدن نشکن یا داکتیل (GGG۴۰ با استحکام تسلیم ۲۵۰ مگاپاسکال) در نظر گرفته شد. نتایج تحلیل استاتیکی و دینامیکی نشان داد که حداکثر تنش وارده به قطعه (۷/۹۳ مگاپاسکال) کمتر از استحکام تسیلم قطعه طراحی شده می باشد. بعد از اطمینان نسبی از مقاوم بودن قطعه، قالب ریخته گری آن در نرم افزار Catia طراحی و به روش ریخته گری آلومینیوم و ماشینکاری تولید شد. قطعات نمونه براکت (۵ قطعه) به روش ریخته گری چدن تولید و پس از ماشینکاری بر روی تراکتورهای نمونه (مدل RK۷۰۴ با بیشینه وزن ۲۶۳۵ کیلوگرم) نصب و آزمون های مزرعه ای انجام شد. نتایج ارزیابی نشان داد که قطعه تولید شده از نظر حفظ فاصله WB، شرایط نصب و مقاومت مکانیکی قابلیت تولید و استفاده در تولید این تراکتور را دارد.