اثر توانمندی منش بر خودکارآمدی مدیران ورزشی با نقش میانجی مسئولیت پذیری

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر توانمندی منش بر خودکارآمدی مدیران ورزشی با نقش میانجی مسئولیت پذیری انجام شد.روش ها: گروه نمونه را تعداد ۲۷۹ نفر مدیران ارشد وزارت  ورزش و جوانان و روسای فدراسیون های ورزشی تشکیل می دادند که با روش نمونه گیری طبقه ای–تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه­های استاندارد توانمندی منش سلیگمن و پترسون(۲۰۰۴)، خودکارآمدی پرنتیک و همکاران (۱۹۸۲) و مسئولیت پذیری کارول و استوارتز(۲۰۰۳) بود. پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج: برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج برازش خوب داده ها با مدل را نشان داد(۱۶/۲ =۲x و  ۰۷/۰ =  RMSEA)نتیجه گیری: نتایج نقش مهم مسئولیت پذیری را بر رابطه توانمندی منش بر خودکارآمدی مدیران را تائید کرد.