تاثیر دستورالعملهای توجهی بر حافظه حس حرکت و تغییرات امواج آلفا و تتا: یک تحلیل عصبی- رفتاری

هدف: بررسی تاثیر دستورالعمل های توجهی بر حافظه حس حرکت و تغییرات امواج آلفا و تتا در بسکتبالیست های حرفه ای بود. روش ها: سی و شش پسر ورزشکار به صورت تصادفی به سه گروه توجه درونی، بیرونی و گواه تقسیم شدند. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه های آزمایشی و گواه بود. ابزار های اندازه گیری: پرسشنامه های ارزیابی آمادگی و ادینبورگ، دستگاه هماهنگی، الکتروانسفالوگراف و آزمون ایفرد بود. در پیش آزمون، حس حرکت، پرتاب آزاد و ۵ دقیقه چشم بسته امواج مغزی آزمایش شد. در مرحله اکتساب۲۰ کوشش آزمون هماهنگی را در هریک از ۴ شرایط تمرینی (۴۰- ۴۰،۸۰ - ۸۰،۴۰ -۸۰ و۸۰ -۴۰) انجام دادند. گروه توجه درونی حین انجام حرکت به اندام مورد نظر و گروه توجه بیرونی به هدف و زاویه انجام حرکت توجه می کردند. آزمون یادداری یک روز و انتقال دو روز بعد از آزمون اکتساب صورت گرفت. نتایج: تمرین حس حرکت، پیشرفت معناداری داشت. اثرات تعاملی با گروه معنادار بود، نتایج درون گروهی در تمام مراحل نشان داد که جلسات تمرین در امواج تتا و آلفا معنادار بود. نتیجه گیری: نتایج حاصله از فرضیه عمل محدود شده و فرضیه پردازش آگاهانه پشتیبانی می-کند یعنی توجه خارجی نیاز به توجه کمتری نسبت به توجه داخلی دارد و افزایش غیر بهینه موج آلفا در نتیجه توجه درونی، منجر به تضعیف عملکرد می شود. کاهش آلفا منجر به افزایش پردازش حسی اطلاعات و بهبود عملکرد می شود.